Museum 'Reina Sofia'

Onze wandeling langs de Paseo del Prado zit er bijna op. Aan het zuidelijk uiteinde van deze Kunstboulevard staat het museum, dat met trots de naam draagt van de vorige koningin van Spanje. Het Nationaal Museum Kunstcentrum Reina Sofia met de permanente verzameling werd door koning Juan Carlos I en koningin Sofia op 10 september 1992 officieel geopend.

Het museum bestaat echter al langer. Dit gebouw was ooit het streng uitziende 18de eeuwse Hospital de San Carlos. Vanaf 1980 werden reeds uitgebreide renovaties uitgevoerd om een expositieruimte te maken. Sinds 1986 fungeerde het voornamelijk als centrum voor tijdelijke tentoonstellingen van moderne kunst. Wie door de lange gangen loopt, kan zich dat ziekenhuisgevoel nog wat voorstellen. Vroeger werden er onder het gebouw mensen begraven en er zijn er die beweren dat de geesten van de overledenen nog tussen de doeken rondwaren. In de jaren ’90 van vorige eeuw hebben kranten zelfs onderzoek gedaan naar liften die uit eigen bewegen en gesloten deuren die plotseling open bleken.

Later werd het centrum tot nationaal museum verklaard en omgedoopt in 'Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía.' In 1989 werden drie glazen torens voor luchtcirculatie toegevoegd aan het oorspronkelijk gebouw.

In 2001 kreeg de Franse architect Jean Nouvel de opdracht om een uitbreiding van 8000 m² te ontwerpen. De uitbreiding, die 92 miljoen euro kostte, werd in september 2005 geopend. Er kunnen nu meer werken uit de permanente collectie tentoongesteld worden. Er kwam meer ruimte voor tijdelijke exposities met aparte ingangen en twee multifunctionele auditoria. De bibliotheek en bijhorende documentatiecentrum werd eveneens uitgebreid en is nu een referentiepunt voor het onderzoek van hedendaagse kunst. Er kwam ook een grote boekenwinkel met werken op het gebied van alfawetenschappen, muziek en video én het NuBel restaurant.

Het museum ligt aan een gezellig en levendig plein. Het trekt de aandacht van iedereen. De avantgardistische lifttorens geven het gebouw een kosmopolitische touch en vormen een interessant contrast met de neoklassieke stijl van het bouwwerk. Ze werden ontworpen door José Luis Iñiguez de Onzoño en Antonio Vázquez de Castro in samenwerking met de Engelse architect Ian Richie.

De hoge doorzichtige torens verschaffen toegang tot de verschillende verdiepingen. Terwijl de lift snel omhoog suist krijgt de bezoeker een prachtig uitzicht op de oude Madrileense daken die als een mozaïek naast elkaar liggen en naar de hoogste punten van de stad, bij wijze van voorproefje op de bijzonder ruime omvang van de tentoonstellingszalen.

(volgende 2 foto's werden genomen vanuit de rechtse lift)

Het Reina Sofía bezit een aanzienlijke verzameling werken, waaronder 4000 schilderijen, 3000 tekeningen en 1400 beelden van kunstenaars. In dit museum voelt niet alleen de liefhebber van de moderne schilder- en beeldhouwkunst, ongeacht zijn leeftijd zich thuis. Maar bovendien is dit het Madrileense museum dat zich bij uitstek openstelt voor plannen en ideeën van jongeren. De doelstelling op pedagogisch gebied is om ook bij de jongste generatie belangstelling op te wekken voor kunst en creativiteit.

In de patio van het museum bevinden zich diverse beeldhouwwerken, onder andere van Roy Lichtenstein - Brushstroke

Er zijn twee verdiepingen van het gebouw gewijd aan de vaste collectie van het Reina Sofía museum, waar ook kunstwerken van popart, minimal art en abstracte stromingen toe behoren. Deze kan je bewonderen op de tweede en vierde verdieping. Op de andere twee verdiepingen worden vooral talrijke tijdelijke tentoonstellingen getoond.

In dit artikel kijken we naar de kunstwerken op het gelijkvloers en de 3de verdieping.

Voor de meeste bezoekers zullen de Spaanse kunstenaars – al dan niet bekende – het meest interessant zijn. Hier is bijvoorbeeld een magnifieke collectie werken van Juan Gris te zien, een van de eerste en meest poëtische kubisten.

Juan Gris - Open window

Interessante Spaanse kunstenaars die misschien niet zo bekend zijn, zijn Jorge Oteiza. Hij wordt beschouwd als de grondlegger van de hedendaagse Baskische beeldhouwkunst.

Jorge Oteiza - De la serie de la descupación de la esfera (uit de reeks van de werkloosheid van de bol)

Er zijn ook werken Julio González, van wie Picasso leerde lassen, en kunstenaars uit de groep El Paso (circa 1955).

De periode 1945 tot 1968 : het naoorlogse Spanje wordt vertegenwoordigd door de kunstenaars Antoni Tàpies, en Esteban Vicente, die meestal in verband wordt gebracht met de New-Yorkse school.

En er zijn werken van niet-Spaanse kunstenaars te zien, zoals Gerhard Richter, Donald Judd, Jacques Lipchitz en anderen.

Gerhard Richter : Green-Blue

Donald Judd - Floos sculpture series

Jacques Lipchitz - Figure with guitar

Uit de periode vanaf de jaren '70 tot het heden worden werken getoond uit en van diverse Spaanse en internationale stromingen en kunstenaars zoals Hélio Oiticica, Luis Gordillo, Sol LeWitt, Dan Flavin en Marcel Broodthaers.

Hélio Oiticica - Interval 5

Luis Gordillo - serie Luna

Louis Gordillo

Marcel Broodthaers - Paining and Stoolwith eggs

De Europese context van deze kunstenaars wordt verhaald aan de hand van werken van Francis Bacon, Jean Dubuffet, Lucio Fontana, Henry Moore en Yves Klein.

Yves Klein : untitled Antropometry

Op de afdeling Espacio Uno op de begane grond (bij de hoofdingang) wordt aandacht besteed aan jonge Spaanse en buitenlandse kunstenaars. De bezoeker zal aangenaam verrast worden door de vaak grootschalige tentoonstellingen meestal van individuele kunstenaars zoals Eduardo Chillida, Ferdinand Leger en Janis Kounellis

Eduardo Chillida - Homenaje a la Mar

Janis Kounellis - Untitled

Kleinschalige, maar vaak verrassend goede exposities worden op de derde verdieping georganiseerd. Deze zijn vaak aan relatief onbekende Spaanse kunstenaars uit het recente verleden gewijd. Het zijn in kunstkringen erkende kunstenaars of jongere artiesten die vanwege hun radicale werk ofwel lovende kritieken krijgen ofwel voor polemiek zorgen.

Internationale kunstenaars zijn minder vertegenwoordigd in de permanente collectie, maar er zijn werken te zien van Georges Bracke, Robert Delaunay, Yves Tanguy, Man Ray, Mark Rothko, Francis Baron, Joseph Beuys en nog veel meer

Georges Bracke - bottle and fruits

Joseph Beuys

We bezochten in dit deel het gelijkvloers en de derde verdieping.

Volgend artikel bezoeken we het neusje van de zalm - dé trekpleister van het Museum National Reina Sofia.

Volgend deel :  Reina Sofia en beroemde kunstenaars