El Caprichio van Gaudi

In vorig deel waren we in Comillas. We hadden het over de markies van Comillas, Antonio Lopéz die opdracht gaf tot het bouwen van zijn paleis Sobrellano.

Maar de markies wou dat ook zijn buren (zus en schoonbroer) konden meegenieten van zijn goedgevulde beurs. Om hun huis te bouwen schakelde hij een toen nog onbekende, maar veelbelovende architect uit Barcelona in, nl. Antonio Gaudí.

Die mocht tussen 1883 en 1885 zijn gang gaan, met als resultaat een buitenissig optrekje met art-deco-elementen. Het leek net een peperkoekenhuisje en werd El Capricho, of 'het folieke' genoemd. De spotters van toen hadden er geen flauw idee van dat dit gebouw, de later wereldberoemde Gaudí buiten Catalonië zou tekenen.

De bekendste bouwwerken die Antonio Gaudi (1852 – 1926) ontwierp, staan in Barcelona, de stad waar hij bijna zijn hele leven woonde. Maar ook in Noordwest-Spanje liet de befaamde bouwmeester zijn sporen na.

Een 'capricho' (een gril, een rariteit) is het zeker, met al die versieringetjes en toevoegingen die het werk van Gaudi kenmerken.

Het torentje, dat nauwelijks enige functie heeft, zorgt ervoor dat het gebouw onmiddellijk opvalt tussen de bomen.

De combinatie van verschillende bouwstijlen met zowel middeleeuwse, Catalaanse als Moorse motieven én Spaans metselwerk is karakteristiek, en geeft het geheel een grillige uitstraling.

Het huis heeft een toren met robuuste voet op vier Dorische zuilen (die de ingang van het huis verbergen). Daarboven vormen grove natuurstenen blokken, op middeleeuwse wijze, een draagconstructie voor de ranke Moorse toren (die aan een minaret doet denken).

De toren zelf is (net als de rest van het huis) dichtbezet met zonnebloemtegels en rijk versierd met smeedijzeren hekwerk, en gesculptuurd metselwerk.

De top van het torentje wordt gevormd door een soort kroon, een afdak dat in de lucht lijkt te zweven omdat het rust op vier zeer ranke pilaartjes.

In tegenstelling tot veel andere gebouwen van Gaudí is het dak van dit huis opvallend eenvoudig met vlakke dakpannen bedekt.

Dit was nodig vanwege de vele regen in de streek, waardoor het dak in dit gebouw eerder een praktische dan een decoratieve functie vervult.

Foto's hieronder zijn genomen vanop het terras (1ste verdieping) aan de binnenkant.

Het interieur van het huis is heel opmerkelijk door de houten plafonds die in regelmatige vlakken zijn onderverdeeld.

Ook de houten wanden zijn mooi versierd.

Detail van de band boven de lambrisering

Nog beelden van het interieur (gelijkvloers)

De bovenverdieping

Aan de noordzijde kent het huis een muur met nissen, waarin gesprekken werden gevoerd.

Je zal al gemerkt hebben dat de buitenkant van het huis afgewerkt is met honderden zonnebloemtegels, die glanzen in het zonlicht.

De zonnebloemen versieren het huis ... wij wandelen rondom het huis, langs de mooi bloeiende hortensia's.

De achterzijde van 'El Capricho'

Buiten is de muur rondom 'El Capricho' ook versierd met zonnebloemen.

En Gaudi geniet van op zijn bankje van 'zijn folieke'

Rik en ik genieten mee

Op naar volgend avontuur nl. de moerassen van la Revilla

Een klein stukje tekst komt via wikipedia : https://nl.wikipedia.org/wiki/El_Capricho