De geuren van de Provence

 

Wie kent ze nog … de Marseillezeep? Onze grootouders gebruikten ze voor de was en het huishouden. De geur van vers beddengoed, van een stevig gescrobde vloer ... dit 600 jaar oude stuk zeep staat garant voor nostalgie naar jeugdjaren. Deze zeep was multifunctioneel, krachtig, natuurlijk, biologisch afbreekbaar en goedkoop!

Vroeger bestond er alleen het BLOK Marseillezeep. Die was krachtig en puur, er werden geen geuren aan toegevoegd. Ze werd vooral gebruikt voor de was en voor het boenen van de vloeren.

Een paar 'slimme personen' kwamen op een idee om een soort zeep te maken die meer olijfolie bevatte en meteen ook huidvriendelijker was. Op het einde van de 19de eeuw ontstonden er zeepfabriekjes in de streek rond Marseille. Daar werd gezocht naar een 'betere' versie van de gekende Marseillezeep. Dankzij grote voorraden olijfolie in het Zuiden van Frankrijk kon een zeer kwalitatieve zeep gemaakt worden, bestaande uit 72% olijfolie.

Er werden ook nog amandelen en lavendel, producten uit de streek, toegevoegd. Zo ontstond 'Le Petit Marseillais' met een totaal andere samenstelling dan de vroegere blokken zeep ( DIE NU NOG BESTAAN). De naam Marseillaise werd gebruikt omdat het merk hier zijn oorsprong vond. De typisch rechthoekige vorm van de douchegels verwijst trouwens nog steeds naar de traditionele blokjes zeep waar het ooit allemaal mee begonnen is.

 

Nu is het Franse cosmeticamerk Le Petit Marseillais diep geworteld in de ‘Provence’. Niet alleen zijn naam, maar ook zijn geuren en ingrediënten verwijzen naar dat bevoorrechte stukje Zuid-Frankrijk.

In tegenstelling tot wat velen denken, zijn de bestanddelen van Marseillezeep helemaal anders dan die van ‘Le Petit Marseillais’.

Le Petit Marseillais is 'van oorsprong' dus een zeepmerk maar heeft niets te maken met de detergenten of wasmiddelen uit de vroegere 'blokken' zeep.

 

De geuren van de Provence.

Amandel-, lavendel- en olijfboeren ... ze laten ons ‘proeven’ van het unieke Provence-gevoel.

 

De amandelen van Valensole

Al generaties lang worden op Les Grandes Marges amandelen, olijven en lavendel geteeld … goed voor respectievelijk 10 ha amandelbomen, 3700 olijfbomen, 20 ha lavendelvelden en heerlijk geurende vergezichten.

Op het plateau van Valensole stond het vroeger vol met amandelbomen. Jaren geleden had elk erf zijn eigen amandelboom, die symboliseerde de vruchtbaarheid van de boerderij. De amandelen waren wereldberoemd en men kwam van alle hoeken om voorraad in te slaan.

Vanaf 1930 moest de boom echter plaatsmaken voor de teelt van graan en lavendel en verdween hij zelfs bijna volledig. Een koude winter kan de oogst saboteren. De delicate, witte amandelbloesems zijn de allereerste bloesems van het seizoen, de officiële voorlopers van de lente. Als de tere bloesems in het voorjaar bevriezen, dan is het om zeep. Veel boeren kiezen daarom voor zekerheid en planten lavendel of tarwe.

Dankzij een project op het Plateau van Valensole lijkt er sinds 2002 weer een hoopvolle toekomst te zijn voor de amandelboom. De broers Jaubert zijn niet bang geweest voor een grootschalige aanpak om deze boom met zijn prachtige witte bloesem, het voormalig symbool van de Provence, opnieuw te introduceren.

De schelp die de amandelnoot beschermt, is het perfecte ingrediënt voor een scrub. Amandelmelk, verkregen door amandelen te laten trekken, wordt ook wel ‘vloeibaar goud’ genoemd. Het heeft dan intens voedende en verzachtende eigenschappen, net zoals de zachte amandelolie, die de huid grondig en natuurlijk voedt. En van amandelpoeder wordt smakelijke nougat of calisson ( een soort marsepein met gekonfijte meloen of sinaasappel) gemaakt.

 

De lavendel van Sainte Croix du Verdon

Denk aan de Provence en je denkt aan lavendel... Omwille van de zachte paarse kleur en het bedwelmende parfum staat lavendel bekend als Provençaals symbool bij uitstek.  Vanaf juni tot augustus verspreidt lavendel haar geur over de hoogvlaktes van de Haute-Provence.

Pas op, er is ‘lavendel’ én ‘lavandin’! Een niet-kenner merkt het verschil niet op, maar in de Provence wordt je bijna gevierendeeld als je over lavendel praat, terwijl je voor een lavandinveld staat!

De echte lavendel is grotendeels verdrongen door de lavandin ; een kruising tussen de echte Lavendel en de Spijklavendel. De lavandinplant is forser en steriel, d.w.z. dat de plant zichzelf niet kan vermeerderen. Ze wordt gekweekt om zoveel mogelijk bloemen te produceren. De plant werd omstreeks 1930 gecreëerd en ze is iets puntiger en dikker.

Lavandin is een hybride met een veel grotere opbrengst maar minder rijk aan actieve bestanddelen in de etherische olie.

Lavandin is ook goedkoper!

voor 1 liter essentiële lavandinolie heb je 100 kilo lavandin nodig.

voor 1 liter essentiële lavendelolie heb je 1.000 kilo lavendel nodig.

Goed te begrijpen=> Tien keer meer planten, tien keer meer velden en tien keer meer werk!

Bij het heerlijk geurende ‘La Maison du Lavandin’ in Sainte Croix du Verdon, op het plateau van Valensole, kiezen ze al sinds 1976 resoluut voor lavandin.

Dit plateau heeft het ideale klimaat voor aromatische planten. Vroeger had elk gezin wel wat lavendel staan en iedereen had steeds essentiële lavendelolie bij. Hoofdpijn, een bijensteek, een snede, lavendelolie brengt altijd soelaas. Het desinfecteert, heelt en relaxeert. Net daarom vind je het in zoveel cosmeticaformules.

 
Net na de bloei van de lavendel, op het einde van de maand juli, oogsten de imkers van de Provence heerlijke nectar voor de lavendelhoning. Die staat daar bekend om zijn smeuïge en delicate geur en smaak .De lavendeldouchecrème van Le Petit Marseillais bevat dan ook de heerlijke geur van zoete honing en vers geplukt lavendel. Hij hydrateert en reinigt de huid in alle zachtheid. Lavendel heeft bovendien ook de unieke eigenschap om zowel lichaam als geest tot rust te brengen!

Tijdens de oudheid gebruikten de Romeinen al lavendel om hun baden te parfumeren. Sinds de middeleeuwen stelde men er in de Provence parfums en geneesmiddelen mee samen.

 

De olijven van Tourtour

Op het uitgestrekte, glooiende domein van het Chateau de Taurenne, op de grens van de dorpjes Aups en Tourtour, staan verspreid over 253 hectare, 8.500 knoestige olijfbomen, goed voor 16.000 liter olie (pure olijfolie, zonder toevoegingen)

Bij de oogst worden de bomen geschud zodat de olijven op een wit plastic zeil vallen. Bij tafelolijven is dit uit den boze want de val leidt tot kneuzingen. Zelfs een vingerafdruk kan sporen nalaten. Een olijfboom is erg rancuneus! Als je TE grof te keer gaat bij het oogsten, dan schenkt hij het jaar erop minder olijven!

De eerste olijfboom in Frankrijk pronkte in Marseille, waar al sinds de 8ste eeuw olijfolie geproduceerd wordt.

Een olijfboom, die wel 20 meter hoog kan worden, is vele tientallen jaren productief. Vanaf het 7de jaar geeft hij vruchten. Per 20 bloempjes ontstaat er slechts één olijf. Het hart van die bloem wordt de pit waarrond de olijf zich vormt. Voor 1 liter olijfolie heb je 5 kilo olijven of 50 bomen nodig. Een olijfboom sterft nooit zonder nageslacht: hij laat altijd scheuten na en zelfs een simpele afgehakte tak kan uitgroeien tot een volwaardige boom. Daarom wordt hij ook wel ‘de eeuwige boom’ genoemd.

De Grieken en Romeinen smeerden hun lichaam al gretig in met olijfolie omdat het zowel rust brengt als energie geeft. Olijfolie is dan ook een cosmeticaklassieker die verzacht en voedt.

Begin 20ste eeuw produceerde Le Petit Marseillais zijn 1ste kubusvormige zeepjes in heerlijke geuren. Sindsdien zijn ze expert in het combineren van natuurlijke en authentieke ingrediënten. Dit doen ze volgens het recept van de Franse schoonheden. Het hoofdingrediënt van de zeep is olijfolie. Maar liefst 72% van de zeep bestaat uit authentieke olijfolie die ervoor zorgt dat jouw huid in topconditie blijft.

Volgend deel : In de ban van de 'roos'

Maak jouw eigen website met JouwWeb