Barcena Mayor, een prentbriefkaartdorp
In de Valle de Cabuérniga liggen veel interessante pueblos (dorpen). Een van die schilderachtige dorpen is Barcena Mayor, bijzonder vanwege de typische Cantabrische architectuur. Hier beoefenen dorpsbewoners nog oude ambachten, vooral houtbewerking.
Het is, samen met Santillana del Mar (komt in volgende bezoeken), een van de oudste bewoonde plekken in Cantabrië.
Barcena Mayor is te bereiken via een lokale weg van El Tojo, na ongeveer 10 km komen we aan het dorp ... waar de weg eindigt!
We laten de auto achter op de parking bij de ingang van het dorp.
Auto's mogen het dorp niet in maar ik heb toch mijn bedenkingen hierover. Blijkbaar mogen de bewoners van het dorp wel met hun auto binnenrijden. Bij het nemen van foto's vind ik dat wel jammer. Die beelden passen niet in dit 'oude, charmante dorpje'.
We wandelen te voet naar het dorp.
Misschien heeft dit dorp een minder bewogen geschiedenis en minder culturele uitstraling dan Santillana, maar het is ongetwijfeld heel wat authentieker, met meer karakter en een onvervalst eigen parfum (met dank aan de koeien van Barcena Mayor).
Op het eerste gezicht zou je denken aan een kijkdorp, perfect gerestaureerd en bijna te gelikt. Niets is echter minder waar. Het dorp leeft volop.
In de straten lopen echte boeren, die hun koeien naar de middeleeuwse drinkplaats leiden of met de tractor hun werk verrichten.
De stad weerstond eeuwen in de tijd en de gebouwen hebben nog de typische houten galerijen (waar onderaan de koeien staan).
Er zijn nog steeds overblijfselen van de oude Romeinse weg. Aan de voet van de oude weg, mijmer ik over sporen van strijdwagens en paarden.
Geniet en wandel verder mee door dit eeuwenoud dorpje met typische huizen van steen, metselwerk en houten balkons .. langs geplaveide straatjes, de oude wasplaats en het geluid van Argoza rivier.
Op het plein kijken de houten balkons naar het zuiden en het oosten. Ze zijn versierd met bloemen en de lokale bevolking komt er graag een praatje slaan met de toeristen.
De vroegere wasplaats
Van al dat wandelen en slenteren in die zomerse temperaturen in het dal, krijgen we honger.
Wij kunnen moeilijk weerstaan aan de verleidelijke geur van de stoofpot, de koning van de keuken van de vallei, die wordt geleverd door de deuren van hun restaurants. Maar we kiezen toch voor een lichte lunch (een slaatje en heel lekkere 'jamon serrano') vergezeld van een glaasje witte wijn en voor Rik een koel biertje.
Juist achter het restaurant ligt het riviertje ... het kabbelende water lonkt.
Velen zoeken een koele verfrissing, maar op andere plaatsen is de rivier bijna uitgedroogd.
Nog een blik op het kleine kerkje, dat juist die dag gesloten was!
En????
Ben je nu akkoord als ik zeg : Barcena Mayor is een landelijk pareltje met een intacte, traditionele bergarchitectuur?
