Wadi Rum, in spoor van Lawrence of Arabia

Na ons bezoek aan Petra rijden we via de Desert Highway zuidwaarts, richting Aqaba.

We ruilen ons busje voor de laadbak van een Jeep en vatten de race door de woestijn aan.

Wij waren al eerder in woestijngebieden, maar dit ziet er helemaal anders uit. De Wadi Rum woestijn in Jordanië blijkt één van de mooiste woestijnen ter wereld te zijn. In tegenstelling tot veel andere is deze heel wat meer dan alleen een zandwoestijn. Door het ruige landschap met grote rotsformaties van zandsteen wanen we ons bijna op een andere planeet. Wadi Rum heeft niet voor niets de bijnaam 'The Valley of the Moon'. De grillige bergketens worden afgewisseld door eindeloze zandvlaktes.

We rijden met de jeep door het prachtige rots- en grind woestijnlandschap. Het is een onvergetelijke rit. Het is de triomf van de natuur, de overwinning van de elementen die het landschap hebben gevormd en die de menselijke sporen in de woestijn hebben uitgewist of bewaard.

De wind heeft de rotsen tot gruis of veelkleurig zand verpulverd, met tinten die gaan van geel naar oranje tot dieprood. De stroken verschroeide grond, de grillig gevormde rotswanden, de zandvlakten en de fijnkorrelige duinen veranderen telkens van kleur met het veranderen van de stand van de zon.

(de ware kleuren zijn niet zo mooi als in het echt, vanwege het oude fototoestel)

De zeven zuilen van wijsheid

'The Seven Pillars of Wisdom' is een prachtig gevormde berg van Wadi Rum. Als je goed kijkt, zie je dat er maar zes pijlers zijn. Vroeger stond het bekend als Jabal Al-Mazmar. Er wordt nog vaak verwezen naar bij de oorspronkelijke naam. In feite is de berg vernoemd naar het beroemde boek "TE LAWRENCE" uit de jaren 80. Sommigen geloven dat Lawrence zijn boek zó heeft genoemd nadat hij de berg had gezien in combinatie met een vers in de Bijbel dat zegt: 'Wijsheid heeft haar huis gebouwd, ze heeft haar zeven pilaren uitgehouwen'.

We worden betoverd door de hoge grillige bergen in helder rode zandsteen. Deze bergen rijzen langs beide zijden van Wadi op. De 600 m hoge rotswanden van Jabal Rum aan de rechterzijde, en de Jabal Umm Ishrin aan de linkerzijde worden smaller en monden uit in het dal. Het landschap met zijn ongelooflijke kleuren en zandsteentoppen, biedt ongetwijfeld een onvergetelijke aanblik.

Rij verder met ons mee in het spoor van Lawrence of Arabia.

Naast een jeeptour kunnen toeristen kiezen voor een kamelentocht of wandeltocht in de woestijn. Wij combineren de jeep met aansluitend 1 uur kamelentocht.

Op de kameel (sommige dromedarissen worden de Arabische kameel genoemd in Wadi Rum) trekken we verder, nog wat dieper de woestijn in.

Men kan de woestijn intrekken zonder enig doel, gewoon om te genieten van de kleuren en van het voortdurend wisselende landschap, om de spectaculaire natuurfenomenen te bewonderen, zoals de roodkleurige duinen en de door de wind verweerde rotsformaties.

Maar zelfs de kortste excursie voorziet een halte bij de twee bekendste plaatsen: de bron van Lawrence of Arabia en ...

... Jebel Khazali, waar op de wanden van de nauwe bergkloven de belangrijkste graffiti van dit gebied gevonden zijn.

Net zoals in Petra hebben ook hier Nabateërs gewoond. Er zijn nu nog wat rotstekeningen, inscripties en ruïnes van te zien.

Jebel Burdah

De grillige rotsformaties komen in alle vormen en maten, en op verschillende plaatsen in de woestijn zijn natuurlijk gevormde bruggen te bewonderen. De hoogste is Jebel Burdah, waarvan je op zo’n 80 meter hoogte over het omringende gesteente uitkijkt. De meeste toeristen aanschouwen de brug van op een afstandje, maar geoefende klimmers kunnen ook naar boven klauteren. Neem daar wel de tijd voor en een gids mee, want de steile tocht omhoog duurt minstens twee uur.

Overdag, wanneer het felle zonlicht iedere kleurschakering uitwist, zijn ze verblindend voor het oog, maar tegen de avond worden de kleuren helder en zijn de duizenden nuances goed te onderscheiden. Als de schemer invalt wordt alles weer uniform van kleur en steken de hogere delen als donkere massa’s af tegen de hemel.

De beste uren om het landschap van Wadi Rum te zien zijn de uren vóór zonsondergang en de vroege ochtenduren; niet alleen vanwege de kleuren maar ook vanwege de temperatuur. Tijdens de warmste uren van de dag is de zon schroeiend heet en de lucht kurkdroog. Het is ondenkbaar om een excursie te ondernemen zonder hoofdbedekking, zonnebril, zonnecrème en een fles water.
Het is als een sprookje uit 1001 nacht. In de Wadi Rum woestijn in Jordanië slaat gegarandeerd de fantasie op hol en tijdens een verblijf bij de Bedoeïenen maken toeristen kennis met het echte woestijnleven.

Hier staan we dan, op 40 km van de Saoedische grens, dicht bij donkerbruine bedoeïententen vervaardigd uit geitenhaar.

Volgende paragraaf komt uit het boek 'Wadi Rum' dat ik ter plaatse kocht:

"De woestijn is in de oertijden ontstaan en dankt zijn naam aan de voortdurende werking van atmosferische elementen die in de loop van duizenden jaren een maanlandschap hebben geschapen, met fantastisch gevormde rotsen van zandsteen die plotseling oprijzen uit golvende zandvlakten, roodkleurige duinen, door de wind verweerde rotswanden, grillige pinakels van steen, diepe valleien en oeroude droogliggende rivierbeddingen.

De naam van dit woestijngebied, Wadi Rum, is een combinatie van de Arabische benaming voor de droge rivierbeddingen, wadi geheten, en de jebel Rum, de hoogste berg van Jordanië.

Jordanië bestaat voor ongeveer 80% uit woestijngebied, dat zich over de grenzen uitstrekt tot in Syrië, Irak en Saudi Arabië.

In het noorden bestaat de woestijn uit vulkanische basaltsteen die in sommige zones een grijze kleur aanneemt; het zuidelijk deel daarentegen bestaat uit zandsteen en graniet, de twee elementen die ook kenmerkend zijn voor de woestijn van Wadi Rum".

Volgend deel : De Bedoeïnen, volk van de woestijn