Korsmyra, Norddalsfjord en trollen
Het was zalig genieten tijdens de boottocht in de Geirangerfjord.
Daarna reden we de bergen in via de Adelaarsweg, een slingerweg die over een lengte van 6 km, ruim 620 meter klimt.
Er ligt hier en daar al sneeuw
Hoe hoger we komen hoe meer sneeuw we zien. Onze weg loopt door het Eidsdal naar de Norddalsfjord.
Het is een prachtige route, we zien dat de hoeveelheden sneeuw steeds maar groter en dikker worden.
Volgende foto's werden genomen vanuit de bus.
Draaiend en stijgend hebben we telkens een verrassend uitzicht. Boven aan de Adelaarsweg ligt een parkeerterrein, waar we stoppen om van de natuur te genieten en foto's te nemen.
Hier, bij Korsmyra, wordt het hoogste punt van de weg bereikt, die naar de Norddalsfjord loopt.
Het is hier heel wat kouder dan beneden. Maar we warmen ons op door een spelletje 'sneeuwballen gooien'.
Het is ook zalig om een wandeling te maken langs het meer en te genieten van een prachtige natuur en de rust.
We pauzeren bij de zogenaamde 'trolletjes' of 'trollenhuisjes'.
We hebben allemaal van trollen gehoord, maar weten niet waar het begrip vandaan komt. Ze zijn vaak het onderwerp van fabels, films en theater.
Trollen hebben een lange, soms heel puntige neus en heel grote oren.
Volgens de mythe woonden de trollen vroeger in donkere bossen, tussen de rotsen en woeste bergen van Scandinavië (en vooral in Noorwegen). Ze kwamen enkel 's nachts uit hun schuilplaats. De trollen die zich bij zonsopgang niet verborgen hadden, versteenden en vormden een geheel met de rotsen.
Edward Grieg gebruikte de mythe van de trollen in zijn kunst.
Af en toe zien we hoopjes stenen. Deze worden beschouwd als 'versteende' trollen (die het daglicht zagen), anderen zien het als 'trollenhuisjes'.
We zetten onze toch verder naar de Norddalsfjord
Waar we ons opnieuw klein voelen bij deze grootse natuur.
En op de laatste foto zie je, in de verte .. in het dal een deel van een gletsjer. Daar rijden we in volgend deel naartoe.
Volgend deel: De Briksdalgletsjer
