Via Bogor naar Puncak en Bandung

Ongeveer 40 km te oosten van Bogor ligt Puncak.

Op 1200 meter hoogte is het hier aanmerkelijk koeler dan in het broeierige Jakarta en de uitgestrekte theetuinen stralen een aangename rust uit.

We zien hoe theepluksters met rappe vingers en getooid met grote hoeden, de jonge blaadjes van de struiken plukken.

Er zijn enkele theefabrieken, o.a. Gunung Mas, even voorbij Cisarua, die rondleidingen voor toeristen verzorgen.

We rijden over de brug van de Citarum River, de langste rivier van West -Java. Iets verder kan men wandelen over een brug die alleen aan beide oeverkanten wordt gesteund. Een soort van hangende brug dus. Het uitzicht is niet bepaald spectaculair.

Er zijn winkeltjes onderweg

en een schooltje

En we komen aan in Bandung

Bandung is de hoofdstad van de provincie Jawa Barat. De stad ligt 164 km ten zuidwesten van Jakarta, op een bijna 800 meter hoog plateau. Tegenwoordig is  het de op twee na grootste stad van Indonesië en geldt als jongste van de oude Javaanse steden. De stad groeit uit haar voegen en telt bijna vijf miljoen inwoners (aangrenzende gemeenten inbegrepen).

Bandung bleef een onbeduidend plaatsje totdat er in 1884 een spoorlijn naartoe werd geleid. Vanaf dat moment ontwikkelde de stad zich van garnizoensplaatsje tot het Parijs van Java in de jaren twintig. In het weekeinde kwamen de planters uit de omgeving om hier op de boulevards te flaneren.

Van de Europese allure van weleer is weinig over. De ruime schaduwrijke lanen verraden nog de sfeer van weleer. Bandung staat zijn mannetje in verschillende industrietakken, van textiel en leer tot computers. De stad bezit als enige in Indonesië een vliegtuigfabriek. Verder zijn er een Technische Hogeschool, een centrum voor atoomonderzoek en een seismologisch instituut.

Wij gaan een kijkje nemen op de markt in Bandung.

Een druk bezochte trekpleister is de angklung-school, de muziekschool van Pak Ujo (in Oost-Bandung).

Een angkloeng of angklung is een Indonesisch muziekinstrument gemaakt van bamboe. Wij hebben er een meegebracht en dat staat bij ons thuis.

Kinderen gaan 's morgens naar de gewone school en krijgen er ’s middags muziek-en dansles. Ze geven een ontzettend leuke show met veel angklungmuziek. Heel aandoenlijk was vooral het optreden van de allerkleinsten. Het inkomgeld wordt besteed aan de opleiding van de kinderen. Het was helemaal geweldig.

Erg populair is de Jaipongan, een dynamische, moderne dans, gebaseerd op West-Javaanse tradities. Ook bij het Dago-theehuis worden regelmatig culturele voorstellingen gegeven.

De toeristen mogen genieten van het spektakel dat jongeren aanleren in de school. Maar niet alleen de kinderen maken muziek en dansen. Ook het publiek moet eraan geloven. We krijgen allemaal een angklung met een nummer erop- dat correspondeert met een muzieknoot. De kinderen komen tussen ons zitten en helpen voor het bespelen van de angklung. De dirigent wijst op een bord aan welke noot (staaf) wij moeten laten rinkelen.

Na wat oefenen waren we al aardig in staat om een liedje te spelen. Het was heel bijzonder. Daarna kwamen de kinderen mensen uit het publiek halen om ook op de dansvloer te komen. 

Bekijk volgend filmpje :

https://www.youtube.com/watch?time_continue=7&v=86Nsa57TEVY&feature=emb_title

Ook de wayang golek-poppen deden mee aan de show.

Er zijn uiteraard souvenirs zijn er genoeg te vinden in Bandung : de poppen, maskers en artikelen van bamboe zoals de angklung. We konden het niet laten om de twee Ramayana poppen te kopen. Ze staan nu al ongeveer 20 jaar bij ons thuis, in Tielt.

Wil je het verhaal van Shinta en Sri Rama beter kennen, kijk en lees dan :

http://www.s-i-d.nl/wayang-dewi-shinta-en-sri-rama/

 Na deze mooie afsluiter in de Angklung school rijden we verder ....

 Volgend deel : Afdaling in een krater en heetwaterbronnen