Wandelen en genieten in het hart van Valencia
Tussen de monumentale panden door lopen we ook in de kleine straatjes met leuke winkeltjes, langs verborgen pleintjes en authentieke tapasrestaurants.
De Valenciaanse benaming 'Ciutat Vella' wordt gebruikt voor de huizen en pleinen binnen de vroegere stadsmuren. Hoe smal het straatje ook is, toch weet een restaurant er nog een terras van te maken, andere straten worden opgefleurd met street-art en voor we het weten, komen we uit op een bijzonder plein of staat er ineens een imposant bouwwerk voor onze neus.
We komen langs belangrijkste bouwwerken: de kathedraal, de kerktoren El Miguelete en de centrale markt.
De Plaza de la Reina met zijn vele tabernas en terrasjes brengen ons in de intieme sfeer van een Spaanse stad. Het kleine plantsoen is getooid met sinaasappelbomen. We hebben een uitstekend zicht op de klokkentoren Miguelete en de kleinere kerktoren Santa Catalina.
foto: Plaza de la Reina
We bestellen tapas en leven al helemaal op z’n Spaans.
Bij de Taberna Reina kun je de hele dag terecht voor pinxtos (hapje geserveerd op een stukje stokbrood). De diverse hapjes staan uitgestald op de toonbank.
Je neemt plaats op terras of gaat binnen zitten. Je bestelt een drankje en je krijgt dan een leeg bordje.
Je gaat met het bordje naar de toog en neemt de broodjes naar keuze.
Op elk hapje steekt een stokje - deze stokjes bewaar je. Aan de hand van het aantal stokjes wordt afgerekend, samen met de drankjes. Een groter stokje betekent een duurder hapje (zoals op foto links - pinxtos met scampi).
Op het nabij gelegen Plaza de la Virgin is er altijd volk. Ambtenaren lopen gehaast rond tussen de verschillende afdelingen van de regering van de regio Valencia, en gelovigen lopen met neergeslagen ogen naar de basiliek, terwijl – overwegend ’s avonds – jongeren skateboarden over het marmeren plaveisel van het plein.
Dit ‘Plein van de Heilige Maagd’ is het middelpunt van Valencia, omringd door de kathedraal, de Basilica de la Virgin de los Desamparados (de beschermheilige van de stad) en het Palau de la Generalitat, het paleis van de president van de regionale regering van Valencia.
Hier stond eerst een romaanse kapel van de Goten. Vervolgens bouwden de Moren er in de 8ste eeuw de grootste moskee van Balensina, zoals zij de stad noemden. De eerste steen voor de kathedraal werd gelegd door Jaime I, de koning Aragón, na zijn verovering van Valencia in 1238. Het werd weer een christelijk gebedshuis. In 1262 werd de eerste steen gelegd voor de huidige kerk in gotische stijl. De kathedraal van Valencia verenigt overigens romaanse en barokelementen, wat het best is te zien aan de drie portaalbogen.
De Kathedraal van Valencia met de apart staande achthoekige Miguelettoren.
Het symbool van Valencia is de grote klokkentoren van de kathedraal, de miguelete. De bouw hiervan begon in 1381, en in 1425 was men met de toren gevorderd tot het huidige uitkijkplatform. De constructie was toen nog van hout. De stenen constructie werd pas in de 17de eeuw toegevoegd. De kerktoren dankt zijn naam aan de 7514 kg wegende klok uit het jaar 1539, die elk uur slaat. Wie de moed heeft om de klokkentoren te beklimmen wordt beloond met een geweldig uitzicht over de stad.
Er zijn veel kunstschatten te bewonderen: fresco’s van engelen en de twee schilderijen van Goya.
Basílica de la Virgen de los Desamparados (Basiliek van de Maagd van de hulpeloze)
Zodra je Plaza de la Virgen oploopt, wordt je aandacht getrokken naar deze prachtige basiliek. Het is een groot oranje-/roze-achtig gebouw met een gigantische koepel bovenop. De basiliek werd pal naast de Catedral de Valencia gebouwd.
Deze in de periode 1652-1667 gebouwde kerk is het eerste gebouw van Valencia in barokstijl en is gewijd aan de beschermheilige van de stad. Het was koning Felipe IV die hierop aandrong. Dit kwam vooral doordat tijdens de pest de onderkoning Conde de Oropesa genezen zou met hulp van de Maagd. Zowel de koning als onderkoning vond daarom dat het tijd werd voor een waardig onderkomen voor deze Maagd van de hulpeloze.
Bij het binnengaan zien we een en al pracht en praal. De koepel heeft prachtige plafondschilderingen en het interieur bestaat verder uit veel beelden, ornamenten en natuurlijk de Heilige Maagd.
In deze kerk is het een voortdurend komen en gaan van gelovigen, die hier bidden bij het rijkelijk versierde beeld van de 'Heilige Maagd van de hulpelozen'.
Achter het gebouw is de Crypte van San Vicente (7de eeuw) en het Almudin ( een voormalige opslagplaats voor graan in de stad van de 15de eeuw).
Je kunt Valencia niet verlaten zonder een horchata te hebben gedronken. Dit is een zoete amandeldrank uit de tijd toen de stad nog Moors was. Deze melkachtige drank wordt gemaakt van aardamandelen, water, suiker, kaneel en een klein beetje limoenschil.
De ‘horchata’ is heerlijk verfrissend, en wellicht door de suiker een pepmiddel om je batterijen weer op te laden. Hierbij eet je een ‘farton’; dat is een deegstengel die je in de drank doopt.
Op de Plaza de Santa Catalina zijn nog twee authentieke ‘horchaterías’. Het zijn oude nostalgische zaken met tegeltjes aan de muur.
Op dit plein staat de Iglesia de Santa Catalina. Vooral de apart staande kerktoren is een van de kenmerkende bouwwerken van Valencia. De al in 1245 gebouwde kerk zelf is eigenlijk minder dan de baroktoren uit de 17de eeuw. De klokken dateren uit 1729 en werden destijds in Londen gegoten.
Een andere kerk: de Iglesia de San Juan de la Cruz is aan de buitenkant een heel bescheiden gebouw.
Des te verrassender is het wanneer je de kerk binnen gaat. Je ziet allemaal schilderijen, stucwerk, nissen en beelden.
De Iglesia del Carmen maakte deel uit van een karmelietenklooster dat in de 13de eeuw werd opgericht.
Zo zie je maar dat niet alle kerken op grote pleinen staan en dat een algemeen beeld van een kerk nemen niet evident is in Valencia. De toren staat zelfs helemaal apart.
En zoals ik in het begin schreef: 'Hoe smal een straatje ook is, toch weet een restaurant er nog een terras van te maken'.
Wij genoten van de 'ware Valenciaanse paella' in zo'n gezellig straatje.
Wil je weten wat de 'ware Valenciaanse paella is, of nog meer lekkers uit Valencia klik dan bij volgende link van vroeger artikel: Spaanse gastronomie: Valencia en Murcia
Nog een foto tijdens de avondwandeling
In volgend deel gaan we verder op ontdekking naar een andere kant van Valencia.
Volgend deel ; Valencia, stad van kunsten en wetenschappen