Eperlecques en WO II
Na ons bezoek aan La Coupole - een van de grote nazigeheimen in Frankrijk- gaan we naar een volgende geschiedkundige, beklijvende plaats.
Le Blochhaus - of de bunker van Eperlecques is al even waanzinnig.
Na ons bezoek aan La Coupole zijn we erg onder de indruk van de plannen, gesmeed door Hitler.
Maar vooraleer hij zijn raketten in La Coupole installeerde, had hij in Eperlecques al een grote bunker laten bouwen: Le Blockhaus.
Vooraleer we bij de bunker komen wandelen we door het bos. Hier staan heel wat militaire voertuigen en materialen opgesteld.
In maart 1943 gaf het Duitse leger het startschot voor de bouw van de Kraftwerk Nordwest, een montage- en lanceerbasis voor V2-raketten in Eperlecques, midden in de bossen. Hitler steunde tijdens Wereldoorlog II een ontwikkelings-programma voor geheime wapens. Wernher von Braun ontwikkelde daar de vergeldingswapens V1 en V2 om de geallieerden stil te leggen.
De V1 (hierboven)
In oktober 1943 moest de bunker en de lanceerinstallatie afgewerkt zijn. Tienduizenden dwangarbeiders, vooral Belgische, Nederlandse en Russische, bouwden mee aan de lanceerbasis.
Le Blockhaus is indrukwekkend door zijn omvang en zijn technische uitvoering: 130.000 ton materiaal en gebouwd op 1 ha - 22 meter hoog, 90 meter lang en 50 meter breed.
We voelen we ons zó klein bij dit grootste gebouw.
Door zijn oorspronkelijke staat en zijn geschiedenis is de bunker als eerste erkend als Historisch Monument (1985).
De eerste V2 lanceerbasis moest hier tijdens Wereldoorlog II ondergebracht worden om Londen en Antwerpen te vernietigen.
Maar de Britse RAF (Royal Air Forces) stak daar een stokje voor nadat ze op luchtfoto's de ongewone bedrijvigheid in de bossen opmerkten.
In augustus 1943 wordt het gebouw voor de eerste keer bestookt door Britse gevechtsvliegtuigen. De noordelijke kant van de bunker, waar de onderdelen van de V2-raketten via ondergrondse sporen uit Saint-Omer en Calais zouden aangevoerd worden, raakte daarbij zwaar beschadigd.
De Britten kregen de bunker niet kapot, maar het bombardement maakte meteen duidelijk dat het bouwsel door zijn kwetsbare ligging niet echt geschikt was om V2-raketten te monteren en te lanceren.
Daarom verhuisde de lanceerinstallatie even verderop naar La Coupole (vorig deel), waar overigens ook nooit een V2 de lucht inging.
Na de Engelse bombardementen werd verder gewerkt aan het zuidelijke deel van de bunker, dat zo goed als ongehavend bleef. Bedoeling was er de vloeibare zuurstof, brandstof voor de V2-raketten, te produceren en te vervoeren naar La Coupole.
Op de fundamenten van het zuidelijke gedeelte beslisten de Duitse ingenieurs een vijf meter dikke betonnen plaat met hydraulische liften omhoog te tillen, zodat de bouwwerken onder de beschermende plaat konden doorgaan zonder risico op raketinslagen.
Op de vlucht
In januari 1944 was de bouw van het zuidelijke gedeelte afgerond: in enkele maanden tijd hadden de Duitsers er 20.000 ton beton doorgejaagd voor hun Blockhaus. Ze installeerden er drie compressoren om vloeibare zuurstof te produceren. Maar ook deze werkzaamheden in de bunker waren geen lang leven beschoren. Na een nieuw zwaar bombardement op 27 juni 1944 demonteerden de Duitsers alle installaties en vluchtten ze naar Duitsland. Ze vreesden dat de compressoren zouden ontploffen door de bombardementen.
Blockhaus werd meer dan 25 keer gebombardeerd. Van alle bombardementen zijn nog verschillende sporen te zien, onder meer een krater met een doorsnede van 42 meter en een diepte van 18 meter.
Hier is duidelijk zichtbaar hoe de bunker versterkt was!
Grootste bunker
Op 4 september 1944 slaagden Canadese troepen erin de controle over het gebouw over te nemen. Sinds 1973 heeft de grootste bunker van Noord-Frankrijk de deuren geopend voor bezoekers en in 1985 werd het gebouw uitgeroepen tot rijksmonument.
Op de site staat nog een 45 meter lange lanceerbasis voor V1-raketten. De sporen voor de V2-lanceringen zijn nog te zien aan de voorkant van het gebouw, waar een uitstulping de controletoren moest worden.
'controletoren'
In de (audio)rondleiding en de diavoorstelling komt de geschiedenis van de bouw en de V1 en V2 raketten aan bod. In het bezoek aan de bunker, sinds 1985 rijksmonument, ontdekken we een afvuurbasis met daarop een V1 in lanceerpositie en ander oorlogsmateriaal.
Af en toe worden we heel stil als er de ‘vallende bommen’ en andere - door merg en been snijdende - geluiden door de microfoon weerklinken.
Het bezoek is helemaal in het Nederlands. De bouw van deze basis en de vergelijking van schrikwekkende vergeldingswapens (V1 en V2) komen aan bod. De V2 heeft de weg naar de ruimtevaart geopend
Hieronder nog een foto van één van de treinstellen waarmee de gedeporteerden vervoerd werden om dan de slavenarbeid uit te voeren. Velen kwamen nooit terug!
filmpje : http://www.youtube.com/watch?v=uFBIKUKgt54
Ik kan alleen maar besluiten met "Laat ons deze waanzin nooit meer moeten meemaken!"
Volgend deel : Nazi-geheimen in Frankrijk
Maak jouw eigen website met JouwWeb