Leintz Gatzaga, Baskenland
We zijn de Rioja streek uitgereden, er zijn geen wijnvelden meer te zien.
We komen in Baskenland.
Hier is een mooi plaatsje om te logeren. In een klein dorpje, in Baskenland, nemen we onze intrek in B&B Aterbe, een landhuis met 4 kamers.
Hier zullen we 2 dagen / 1 nacht doorbrengen. Het is een leuke ervaring, de gastvrijheid van de eigenaars en de sfeer blijven ons bij.
Leintz Gatzaga
Het staat heel in kleine letters vermeld op de landkaart. In reisgidsen wordt amper iets verteld over dit kleine dorpje.
Volgens wikipedia : Leintz-Gatzaga is een gemeente in de Spaanse provincie Gipuzkoa in de regio Baskenland met een oppervlakte van 15 km². Leintz-Gatzaga telt 256 inwoners (1-1-2012).
Wij hebben deze plaats gekozen voor de mooie natuur en rustgevende sfeer rondom.
Languit in de hangmat en genieten van een prachtig panorama!
Van hieruit kunnen we uitstappen en wandelingen maken. B&B Aterbe ligt midden in een natuurpark, dicht bij een stuwmeer, bij de steden Vitoria Gasteiz en Bilbao.
Wij gaan op verkenning in het piepkleine dorpje.
Het is snikheet, iedereen zoekt verfrissing. Ook de hond geniet van het koele water.
Er zijn hier 4 restaurant(jes), we gaan op zoek waar we deze avond kunnen eten. Pech, twee restaurants zijn deze avond gesloten.
Het Hotel-restaurant Soran Etxea is wel open. Het ziet er redelijk groot uit, in verhouding met dit kleine dorpje. Op de menukaart staat een lijst met gerechten. Maar hoe ik ook probeer mijn beste Spaans boven te halen, ik begrijp er niets van. Het lijken wel Turkse woorden, misschien is dit een Turks restaurant?
- Txogitxu = het lekkerste stuk rundvlees (topvlees uit Baskenland)
- Txistorra = vers chorizo uit Baskenland
- Jatetxea = restaurant
- Txakoli = soort witte wijn
- Txikito = klein glas wijn
Ik ga binnen een kijkje nemen en uitleg vragen. Het weinige personeel staart me heel onvriendelijk aan, niemand zegt iets. Als ik hen vraag of we hier kunnen reserveren kijken ze me aan alsof ik van Mars kom. Dan hebben ze het verkeerd voor : ‘Mannen komen van Mars en vrouwen van Venus.'
Ons besluit staat vast : 'Hier komen we niet eten'. Een Turks restaurant hadden we eens willen proberen, maar met zo’n nors personeel .. NO WAY!
Vooraleer ik verder vertel wil ik wel rechtzetten dat dit HELEMAAL geen Turks restaurant was. Ik had het opeens door dat we in Baskenland waren en alle gerechten in het Baskisch vermeld stonden en dat lijkt helemaal niet op Spaans, haha ..... Kijk maar mee : “Apalaurreaudiak”, “txitxardiñak”, “kokotxas” en “txangurro”. Het lijkt erop dat de tekstverwerker rare dingen doet maar het zijn gewoon namen van gerechten in het Baskenland.
Op het pleintje, langs een onopvallende gevel, hangt een bordje, Arrate. Er is een heel klein venster. We kijken binnen en zien enkele gedekte tafels.
Aan één niet gedekte tafel zitten oudere vrouwen kaart te spelen. Het ziet er klein uit, maar gezellig.
Zou dit een restaurant zijn? Er hangt nergens een menukaart. Misschien is het een home voor ouderen en hebben wij de eetzaal gezien?
Iets verder is een niet te onthullen deur. Het lijkt wel een clandestien restaurant, net als de geheime bars in Big Apple. Heel voorzichtig ga ik polsen.
Als we de drempel overschreden hebben valt alle onzekerheid weg. Dit is een restaurant, kleinschalig maar het lijkt erg gezellig.
We worden vriendelijk aangesproken door een vrouw achter de bar. Zij is eerst wat gereserveerd, maar zodra ze hoort dat we niet enkel Engels maar ook Spaans spreken wordt ze losser en vlotter. We reserveren twee plaatsen voor ’s avonds. Er zijn niet veel tafels.
Het zijn 3 zussen die het restaurant uitbaten, 1 staat voortdurend in de keuken en de andere 2 bedienen de gasten.
We kunnen zelfs een kijkje nemen in de half-open keuken.
Die avond worden we verwend met plaatselijke gerechten en wijn uit de streek. De Basken hebben niet voor niets de reputatie om de beste koks te zijn in Spanje.
De zussen doen enorm hun best om het de klanten naar de zin te maken. Alles is heel clean, de stoffen servetten hebben een zelfgemaakt borduursel ‘A’ van Arrate.
Het lijkt of de kip uit de kathedraal van Santo Domingo ons achtervolgt. Ook hier in het restaurant is er een kippenhok (gelukkig niet met levende kippen).
Wat een leuk restaurantje en lekker eten. We nemen afscheid van de drie héél vriendelijke zussen.
De volgende morgen wordt het ontbijt in de B&B heel keurig geserveerd. Het interieur is landelijk, lief en gezellig.
