Mooie natuur en zeehonden in Le Hourdel
Valéry-sur-Somme (vorig deel) was een toppertje. Nu gaan we 10 km verder, naar Le Hourdel, één van de puurste plekjes aan de Baai van de Somme.
Wie vanaf Saint-Valéry over de brede wandelpromenade langs het water, richting baai wandelt kan geluk hebben dat een nieuwsgierige zeehond met je mee zwemt. Wij hopen dat we zeehonden, die op Le Hourdel wonen, kunnen spotten.
In de verte knippert de vuurtoren van Cap Hourdel.
Het uitzicht op de baai en de Noordzee is er erg mooi. We zijn niet gehaast en houden halt onderweg.
We verkennen een paadje die naar de baai loopt en velden vol mooie klaprozen trekken onze aandacht.
Pointe du Hourdel, dit is de plaats waar onze verkenningstocht begint. Hier kunnen we wandelen en heerlijk uitwaaien in een toeristisch verrassend weinig geëxploiteerde omgeving.
Deze kleine vissershaven in het uiterste zuiden van de Sommebaai spreidt zijn huizen in Picardische stijl tentoon aan het einde van de baai.
Aan de kade worden verse grijze garnalen of sauterelles, zoals ze hier genoemd worden, verkocht.
Volgens het ritme van de zee kun je naar de terugkomst van de vissersboten gaan kijken en verse vis inkopen.
In St-Valery, le Crotoy en Le Hourdel wordt er niet alleen op sauterelles gevist, maar ook op jacobsschelpen, pijlinktvis en talrijke platvissen : tong, schol, rog, leng ..
Paling wordt met een werphengel gevangen. In de geulen wordt druk naar schelpdieren gezocht. De baai leent zich ook tot het kweken van mosselen.
Hier start onze wandeling, langs het strand, door de duinen en langs de meertjes.
Bij deze landtong eindigt de Somme en begint de zee.
Aan het einde van de havendam strekt zich een eindeloos keienstrand uit, afgezoomd met een dichte begroeiing
We gaan op zoek naar een specialiteit van deze streek: de salicornes (of haricots de mer, passé-pierre of zeekraal).
Dit vlezige plantje smaakt heerlijk bij visgerechten, slaatjes of bereid zoals bonen.
In Crotoy kochten we de heerlijk verse 'salicornes' (zeekraal). Het is zó gezond en zó lekker!
Maar 'the top of the bill' of zeg ik 'de kers op de taart' van onze wandeling zou zijn: 'Het spotten van zeehonden!' Op de zandbanken voor deze kaap leeft een 100-tal zeehonden. Er wordt beweerd dat de zeehondenkolonie in de Sommebaai de grootste van Frankrijk is. De kolonie profiteert van de terugtrekking van het getij om zich te installeren op de zo open liggende zandbanken.
bovenstaande foto is genomen via google.
Wij gaan tot achter de bocht van het water en turen, met behulp van verrekijker én telelens, op de zandbanken en in het water. Het voelt aan als een uniek moment! We bevinden ons niet in de dierentuin, maar echt bij hen, in hun natuurlijke habitat.
Heb jij ze gezien?
Jammer, wij ook niet. Ons geduld wordt zó op de proef gesteld en uiteindelijk moeten we verder rijden, jammer!
Eén iets is zeker : 'hier komen we gegarandeerd nog terug!' Misschien hebben we dan meer geluk.
Volgend deel : Le Crotoy en Parc du Marquenterre