Zeldzame bomen in 'Parc naturel régional' - Reims
We hadden het gelezen in de gids: maak een wandeling in het Parc Naturel de la Montagne de Reims.
Het natuurpark, dat in 1976 werd gecreëerd, is een gebied van 50.000 ha.
Dit landelijk gebied van het park telt 35.500 inwoners, verdeeld over 68 gemeenten.
In het uitgestrekte 20.000 ha grote bos groeien vooral loofbomen en wel voornamelijk eiken, beuken en kastanjes.
In het Forêt de Verzy, een beschermd natuurreservaat van 1050 ha, groeien de bijzonder zeldzame bomen, namelijk de Faux de Verzy. Faux is afgeleid van het Latijnse woord fagus voor beuk.
Het zijn kromme beuken met een knoestige, misvormde stam. Hun kruin heeft de vorm van een parasol en hun takken groeien over en door elkaar.
Slechts op twee andere plaatsen in Europa (Duitsland en Zweden) komt deze beukensoort ook voor.
Wij stappen door het park op zoek naar die zeldzame bomen. We wandelden, wandelen en wandelden … kijken overal rond om toch zo’n zeldzaamheid te vinden, maar zien die 'speciale' bomen niet. Als we een stappenteller hadden bijgehad, dan was die waarschijnlijk tilt geslaan.
Nergens zien we borden met aanwijzingen.
We zijn dan ook al een heel eind op stap eer we merken dat we blijkbaar al verschillende kleine wegwijzertjes met les faux tegenkwamen!
'Hier staat er eentje!'
Nu vinden we wel degelijk de ene faux na de andere. Het is inderdaad iets aparts!
Tja, nu hebben we het door dat die bomen niet zomaar langs de kant van de weg of het bospad staan. Ze zijn omheind door afspanningen, zodat de toeristen en wandelaars geen beschadigingen kunnen aanbrengen.
Ik laat je via nog meer foto’s, genieten van die zeldzaamheid in het immens grote park en bos. Het is een héél toffe wandeling door een mooi stukje natuur.
De Faux - vloek of ziekte?
(volgend stukje tekst komt uit De Groene Gids – Michelin)
De vreemde vorm van de faux is meer dan eens toegeschreven aan een vloek, een genetische afwijking, een bacterie of een virus.
In werkelijkheid lijkt hun verspreiding te maken te hebben met het afleggen van loten: de hangende takken hebben de neiging wortel te schieten zodra ze de grond raken en daardoor ontstaan meervoudige, verstrengelde stammen.
Anderzijds verspreiden deze bomen zich door uitzaaiing, al worden de zaadkorrels veelal vertrapt door wandelaars.
Het is daarom beschermd gebied geworden: ze zijn ofwel omheind ofwel kunnen ze vanaf de voetpaden, van op afstand bewonderd worden.
Na nog hier en daar een bezoekje aan een plaatselijke champagneboer of een leuk dorpje, eindigde onze rit in Epernay.
En ja … je raadt het wel … wat doet een Belg in die streek? Toch afsluiten met een lekker glaasje champagne!
