De Po en Borgo Medievale / Van Piazza Castello naar de Po / Turijn / Citytrips

Turijn: De Po en Borgo Medievale

In vorig deel waren jullie uitgenodigd voor een boottocht op de Po.

Er varen twee boten over de Po. Ze hebben de toepasselijke namen Valentina II en Valentino II.

Turijn wordt ook wel de Stad van de 'Vier Rivieren' genoemd. De Po wordt hier gevoed door de Sangone, de Dora Riparia en de Stura di Lanzo. De Po stroomt van zuid naar noord door het oostelijk deel van de stad en bepaalt een stukje de ontspannen sfeer die het stijlvolle Torino uitstraalt.

Toen Friedrich Nietzsche in april 1888, op advies van zijn vriend Koselitz, zijn intrek nam in een pension in Turijn, zei hij: "Dit is duidelijk míjn stad en dat was zo vanaf het eerste ogenblik." Hij verbleef er de laatste 9 maanden van zijn actieve leven, daarna kreeg hij meer aanvallen van krankzinnigheid en werd hij overgebracht naar de psychiatrische kliniek van Bazel, waar hij jarenlang hoogleraar was. Het was goed dat Nietzsche tijdens de periode waarin hij vervreemde van zichzelf en zijn vrienden, in Turijn dé plek had gevonden waar hij zich helemaal thuis voelde.

Hij schreef er 'Afgodenschemering', 'De antichrist' en 'Ecce homo' (een wijsgerige autobiografie) en hij produceerde twee geschriften tegen zijn vroegere boezemvriend en idool Richard Wagner. De korte tijd die hem nog restte voor zijn geestelijke instorting benutte hij optimaal.

In een brief schreef hij, waaruit de onbeschrijfelijke aantrekkingskracht die Turijn op hem uitoefende, bestond. Hij had een hekel aan grote steden, maar Turijn was de enige grote stad die hem beviel, juist omdat die geen grootstedelijke indruk maakte. De 'opwekkende lucht' was belangrijk voor zijn gezondheid. Hij hield van de statige architectuur, de aristocratische rust en de kwaliteit van het plaveisel.

Maar ook de Po droeg bij aan Nietzsches geestdrift voor Turijn. Hij schreef: ‘Avonden op de brug over de Po: heerlijk! Voorbij goed en kwaad!’ Dat laatste is een verwijzing naar het boek dat hij een paar jaar eerder had geschreven. Tijdens de kerstdagen van 1888, vlak voor zijn gedwongen vertrek uit Turijn, schreef hij nog een paar bladzijden onder de titel 'Dionysus Zagreus komt naar de oevers van de Po'.

De boottocht.

Wij hadden ons toch iets meer voorgesteld van deze tocht. Er was minder te zien dan we hadden verwacht.

Het was wel aangenaam om te relaxen en te genieten van de zachte bries. Via de audiofoon hoorden we welke bezienswaardigheden er zijn.

In het park met de prachtige wandelpaden langs de oevers van de rivier, ligt het Castello del Valentino. Dit kasteel werd gebouwd begin 17de eeuw, voor hertogin Christina van Frankrijk. Nu biedt het gebouw onderdak aan de architectuurfaculteit van de Turijnse universiteit.

Kanovaren is een geliefkoosde bezigheid en over vrijwel de gehele lengte van beide oevers krijgen zowel wandelaars als fietsers ruim baan.

Nietzsche schreef dus 'Avonden op de brug over de Po'. Er zijn inderdaad verschillende bruggen waar wij onder varen.

De Ponte Isabella is één van de zes bruggen die de Po binnen de stadsgrenzen overspannen.

De Ponte Umberto I is in Turijn één van de mooiste bruggen over de Po. In het begin van de vorige eeuw maakte de toenmalige Maria Teresa-kabelbrug plaats voor het huidige bouwwerk. De vier bronzen beelden op hoeken van de brug werden in 1911 door koning Umberto de Eerste onthuld.

Op een van de hoogste heuvels - vroeger de berg van Turijn - zien we de bekende Basilica di Superga. De aanleiding voor de barokke kerk zou een belofte geweest zijn van de koning, tijdens het beleg van 1706. Het rijkversierde interieur van de basiliek heeft als letterlijk en figuurlijk hoogtepunt een prachtige koepel. Onder de kerk bevinden zich de graftomben van vele heersers van het Huis van Savoye.

We varen ook voorbij het Borgo Medievale. Hier meren we aan voor een bezoek.

De Middeleeuwse wijk werd in 1884 gebouwd voor de Esposizione Generale Italiana (de Algemene Italiaanse tentoonstelling).

Het was de bedoeling om een beeld te geven van het leven en de kunsten in het Piemonte van de 15de eeuw.

We lopen binnen de kantelen, over de ophaalbrug en komen we op het eerste plein.

Er is de fontein aan de broodoven, het laboratorium van de hoefsmid, het Hospice aan de pelgrims.

En op sommige plaatsen staan gemaakte personages in het dorp, om het echter te laten voorkomen.

We kuieren langs de gebouwen van het dorp. Ze liggen langs de hoofdweg en zijn erg charmant.

Het middeleeuws dorpje bestaat uit getrouwe kopieën van gebouwen, huizen en winkels uit ongeveer 40 dorpen in de regio Piemonte, die rondom La Rocca, een burcht, zijn gegroepeerd. Het is de bedoeling om de geest van de middeleeuwen zo goed mogelijk te laten herleven.

Achter de gevel van de kerk is sinds een paar jaar geleden een tentoonstellingszaal. Hier worden af en toe openbare tentoonstellingen getoond.

We gaan het kasteel binnen. De slaapkamer en de keukens zijn die van het kasteel van Isonzo en de eetzaal is een kopie uit het kasteel van Strambino.

In het kasteel is een speciale route - met behulp van licht, geluid en geuren - aangelegd langs reproducties van schilderingen uit de kastelen van Manta en Sant’Antonio di Ranverso.