Het meer van Viñuela

We rijden vandaag landinwaarts, naar een zonovergoten, ongerept gebied met een mild klimaat, mooie natuur en witte bergdorpjes.

Deze onbedorven parel aan de Costa del Sol, nl. de Axarquia is ingesloten door een bergketen in de vorm van een halvemaan.

We volgen 'La Ruta del Aceita y Montaña' (de olie- en bergroute). Die loopt volledig door het bergachtig terrein van het noord-westen van Axarquia.

Het klimaat is hier anders dan aan de kust, wat resulteert in iets warmere zomers en een beetje meer neerslag in de winter. De 'olie' in de naam van de route is olijfolie, afkomstig van de Verdial olijfbomen in de regio. Dit zorgt voor één van de beste olijfoliën ter wereld.

Langs de weg zien we rondom ons de olijfboomgaarden op de hellingen.

We rijden, ver weg van de drukte van de Costa del Sol, naar het mooie dorpje Periana, beroemd door zijn olijfolie. Het is een aangename rit met prachtige uitzichten over bergen, dalen én een meer. Al van ver zien we, tegen de achtergrond van de Axarquía-bergen, middenin de wijn- en olijfgaarden, het Viñuela-meer.

(foto genomen vanuit de auto)

Het meer werd ooit kunstmatig aangelegd voor het opvangen van water van de rivieren Velez, Guaro en de Seco. Het Vinuela-meer heeft een capaciteit van maar liefst 170.000.000 kubieke meter water. De hoofdfunctie is de watervoorziening van de regio en de bevloeiing van 8000 ha gecultiveerde grond in de omgeving.

Het Viñuela-meer ontleent zijn naam aan het kleine dorpje Viñuela een beetje verderop. Dit plaatsje is ontstaan in de 16de eeuw, rond een herberg die dorstige reizigers op de koninklijke weg van Vélez naar Málaga van water en lokale wijn voorzag. Twee eeuwen later werd het plaatsje zelfstandig. Volgens archeologische vondsten is het dorp een van de oudste in de regio.

Later werden van daar ook de landerijen bevloeid, tot een kunstmatig meer werd aangelegd, dat de plek zijn passende bijnaam gaf: 'Oase van de Axarquía'. Het meer zorgt nog steeds voor vruchtbare olijfgaarden, die olie voortbrengen van de beste kwaliteit, terwijl druiven op uitgestrekte bedden onder de zon van Andalusië liggen te drogen tot de heerlijkste rozijnen.

De weg die langs het meer loopt biedt mooie uitzichten over het blauwe water.

Tijd voor een wandeling. Het is een prachtig weertje, de zomerwarmte verlamt ons niet en er is nog geen toeristenstroom.

Overal waar we kijken, genieten we van een bloemenweelde. Dat is het voordeel van reizen in de lente.

Het lijkt erop alsof we hier alleen op de wereld zijn! Zalig gevoel is dat.

In het toeristische seizoen is het hier veel drukker. Watersport als zeilen en roeien is toegestaan op het meer zolang er maar geen vervuiling kan ontstaan door motoren (geen gemotoriseerde vaartuigen dus). Het heldere water zit boordevol vis (vooral karpers) en vissen mag, enkel met een visvergunning. Er mag ook gezwommen worden in het meer. Om het enorme waterreservoir heen liggen meerdere picknickplekken, zelfs enkele met gemetselde barbecues.

De kleuren van het meer die, afhankelijk van het jaargetijde en de lichtinval, veranderen in prachtige blauwtinten.

Aan de andere kant waar wij staan, dicht bij het dorp, vlak naast het water ligt het groot luxe hotel, 'Hotel Viñuela'. Op deze prachtige locatie kunnen zalen gehuurd kunnen worden voor grote groepen en bruiloften.

Wij zetten onze weg verder en rijden naar Periana, een volgend dorp op de olie- en bergroute.

Volgend deel : Periana, beroemd om zijn olijfolie