Istanbul en de Bosporus / Turkije

Istanbul, varen op de Bosporus

Een bezoek aan Istanbul is niet compleet zonder een traditionele en onvergetelijke boottocht over de Bosporus, de slingerende zeestraat die Europa scheidt van Azië.

Deze belangrijke zeestraat splitst Istanbul op in een Europees en een Aziatisch gedeelte. Het verbindt de Zee van Marmara met de Zwarte Zee. De Bosporus meet op zijn smalst 640 meter en heeft een totale lengte van 32 kilometer. De diepte varieert van 36 meter tot 124 meter op het diepste punt.

Grote bruggen verbinden de twee werelddelen van Istanbul met elkaar.

De Bosporusbrug, geopend in 1973 is een van de grootste bruggen ter wereld met een lengte van 1590 meter en een breedte van 39 meter. Het wegdek hangt maar liefst 65 meter boven de rivier de Bosporus. Helaas is het hiermee ook een populaire plek voor mensen die zelfmoord willen plegen en om deze reden is de brug verboden voor voetgangers en fietsers.

De Fatih Sultan Mehmet Brug, die ook wel bekend staat als de Tweede Bosporusbrug of kortaf de FSM, is in 1988 gebouwd en is 1510 meter lang.

De beste manier om de Bosporus te zien, is door met een van de vele boten mee te reizen. We zien hoe de oevers een verrassende mengeling van heden en verleden vormen, grote pracht en simpele eenvoud.

Moderne hotels staan naast yali’s (aan de oever grenzende houten villa’s).

Marmeren paleizen grenzen aan rustieke stenen forten en elegante wijken aan kleine vissersdorpen.

Tijdens de boottocht passeren we het indrukwekkende Dolmabahçe-paleis.

Het Dolmabahçe-paleis werd in 1856 gebouwd in opdracht van Sultan Mecit. Het was het eerste paleis in Istanbul dat gebouwd is in Europese stijl. De bouw kostte erg veel geld en goud, waarvan alleen al zo’n veertien ton goud is gebruikt voor het interieur en de decoratie. Dolmabahçe Palace is in Istanbul nog steeds een van de meest glamoureuze paleizen ter wereld.

De Sultans zijn destijds uit het oude Topkapi-paleis vertrokken, omdat het daar ontbrak aan luxe, luxe die het Dolmabahçe Paleis wél had.

Toen het Ottomaanse Rijk ten val kwam, heeft het paleis tijdelijk leeggestaan. Na de oprichting van de Turkse Republiek, verplaatste de eerste president van de republiek Turkije, Mustafa Kemal Ataturk, alle overheidsactiviteiten naar Ankara, de nieuwe hoofdstad. Ataturk was zelf regelmatig nog aanwezig in het paleis en huurde hier dan een simpele kamer voor het ontvangen van zowel nationale als internationale gasten. Het Dolmabahçe Paleis werd zodoende een belangrijke plaats voor allerlei nationale en historische congressen en internationale conferenties. Ataturk nam zelf zijn intrek in het paleis toen hij ziek werd. Hier heeft hij zijn laatste levensjaren dan ook doorgebracht, tot aan zijn dood op 10 november 1938. Alle klokken in het paleis zijn stilgezet op 9:05 uur, het tijdstip van zijn dood.

Wat verderop zijn het de groene parken en keizerlijke paviljoens van het Yıldız-paleis die onze aandacht trekken.

Aan de rand van het park, gelegen aan de oevers, staat het Çırağan-paleis, dat nu als grand hotel gebruikt wordt.

Het werd gerenoveerd in 1847 door sultan Abdülaziz en strekt zich over een lengte van 300 meter uit langs de oevers van de Bosporus, terwijl de sierlijke marmeren façade weerspiegeld wordt in het golvende water.

Het indrukwekkende Beylerbeyi-paleis is gelegen direct na de Bosporusbrug aan de Aziatische zijde. Achter het paleis rijst de Çamlıca-heuvel op, het hoogste punt van Istanbul.

De openbare pendelboot vaart helemaal tot aan de zwarte Zee en terug : een daguitstap. Kleinere privé-boten verkennen de Bosporus tot de tweede brug,

Vanaf het water zien we naast de bekende paleizen van Istanbul, traditionele huizen maar ook forten: Rumeli Hisari en Anadolu Hisari, en een paleis in rococostijl Küçüksu Kasri.

Het fort: Rumeli Hisari bewaakt het smalste punt van de zeestraat.