Tarifa, een paradijs voor (kite)surfers.

We hebben net een eersteklas ontbijt gehad in het hotel. Vandaag rijden we van Estepona naar Tarifa en Gibraltar.

Tarifa is het meest zuidelijke punt van Spanje en het dichtste punt tegen Marokko. Het ligt op slechts 13 km van de Noord-Afrikaanse kust aan de overzijde van de Straat van Gibraltar.

Tarifa ontleent zijn naam aan de Berbergeneraal Tarif ibn Maluk, een 8ste eeuwse Moorse legerleider.

Hij was in juli 710 verantwoordelijk was voor de eerste Moorse invasie op het schiereiland.

Als we al vanop een redelijke afstand Tarifa naderen, horen we het eentonig ritselende geruis van de windmolens. De wind waait er met zo’n betrouwbare kracht dat er honderden windmolens, geplaatst om energie op te wekken, op de omringende heuvels staan. Tarifa wordt dan ook 'de hoofdstad van de wind' genoemd. Het geluid van deze windmolens is indrukwekkend. De grootste exemplaren hebben wieken met een diameter van meer dan 50m.

Spanje heeft na Duitsland de grootste capaciteit voor windenergie ter wereld en het land wou in 2010 al 12% van de energiebehoefte duurzaam opwekken. Critici menen dat windenergie alleen werkt als de wind hard genoeg is en dat de turbines lelijk zijn. Een ander bezwaar is dat de wieken van de turbines een gevaar voor vogels zijn.

Het is in feite hier in Tarifa, het zuidelijkste punt van het vaste land van Spanje, en niet bij het 20 km verder gelegen Gibraltar, dat de Middellandse Zee botst met de Atlantische oceaan.

We wandelen tot daar waar de twee zeeën samenkomen, de Atlantische oceaan en de Middellandse zee. (wandelpad op onderstaande foto)

Ik sta aan ene kant van het pad, de kant van de Middellandse zee. Het is duidelijk merkbaar aan mijn kapsel dat er een héél sterke, maar warme wind is

Rik staat aan de kant van het pad, de kant van de Atlantische oceaan

De stad Tarifa leeft met twee belangrijke soorten winden, de Poniente en de Levante. Ze hebben meest kracht tussen 14u en 18u.

De Poniente is de westelijke wind die komt vanuit de Atlantische Oceaan. Het is ook de koudste. Deze wind is meestal rond 8 beaufort en zorgt voor de beste golven, ideaal voor kitesurfers hier in Tarifa.

De Levante is een wind met meer kracht, maar veroorzaakt geen golven. Deze sterke maar warme wind uit het oosten is normaal rond de 6 beaufort (maar kan zich na een paar dagen ook opbouwen tot 8 beaufort). Deze wind komt uit het binnenland en is warmer, hij kan wekenlang waaien.

De sterke winden hoofdzakelijk veroorzaakt door het temperatuurverschil tussen de koudere Atlantische oceaan en de Middellandse Zee die hoge en lage druk gebieden beïnvloeden. De weersomstandigheden kunnen hierdoor snel veranderen en zelfs weervoorspellingen op korte termijn zijn uitgesloten.

Tarifa straalt een eigen sfeer uit. Deze plaats waar de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan bij elkaar komen, is een bekend paradijs voor kite- en windsurfers. Tien kilometer ongerepte, brede, witte zandstranden, een stevige branding van de Atlantische oceaan en forse zeewinden maken Tarifa het walhalla voor deze twee sporten.

Maar ook ’s avonds en ‘s nachts is hier veel ambiance, bij een strandtentje, een muziekje en een drankje, de zon zien ondergaan. En bij helder weer ziet men ’s avonds de verlichting op Marokko. Hier zijn geen luxueuze viersterren-hotels, maar aangename kleine hotels, binnen of buiten de stad of dicht bij het strand. De vele pizzeria's, tapas, kroegjes en enkele 'discotecas' maken van Tarifa een vrolijke en vooral levendige stad.

Tarifa is het dichtste punt tegen Marokko en er is een fast ferry naar Tanger en Ceuta, de taksvrije enclave van Spanje in Afrika

Tarifa is ook een kleine vissershaven. Er heeft hier elk jaar tussen maart en juni een heel aparte tonijnenvangst plaats.

De traditionele ‘almadraba’ methode bestaat erin dat er een cirkel van boten gevormd wordt, daartussen zijn netten gespannen. Dit is al een traditie sinds de 13de eeuw.

De oude wijk van de stad Tarifa is te bereiken via de toegangspoort, Puerta de Jerez. Deze dateert uit de 8ste eeuw en werd onlangs gerestaureerd.

Dicht bij de haven van Tarifa prijkt het goed bewaard gebleven oude kasteel, het 10de eeuwse Castillo de Guzmán el Bueno. Het zou gebouwd geweest zijn op de grondvesten van een Romeins fort.

Abd al-Rahman III, de eerste emir die zich de titel van kalief aanmat, hechtte zoveel belang aan de beheersing van de straat van Gibraltar dat hij, nadat hij de vestingplaatsen Ceuta en Melilla aan de Noord-Afrikaanse kust had ingenomen (960 na Chr), met de bouw van de burcht van Tarifa begon. De huidige burcht is het resultaat van vele uitbreidingen en veranderingen in de Moorse en christelijke tijd.

Het is ook de plaats van een legende die luidt als volgt : "In 1292 kreeg Guzmán, die Tarifa verdedigde tegen de Moren, te horen dat zijn gegijzelde zoon zou sterven als hij niet opgaf. In plaats daarvan gooide Guzmán zijn dolk naar de gijzelnemers om te gebruiken".

De burcht, twee torens en een omwallingsmuur beschermden de stad. 

Wij gaan het centrum van Tarifa niet bezoeken. Het is een Moors centrum, zoals we al verschillende mooi dorpjes zagen op onze reis.

We rijden verder ...

Volgend deel : De rots van Gibraltar