Jerez de la frontera en de Andalusische paarden
In Jerez draait bijna alles om sherry en paarden, daar moeten we natuurlijk iets leuks mee doen. Na ons bezoek aan een bodega (vorig deel) gaan we nu naar de Real Escuela Andaluza de Arte Escuestra (de Koninklijke Andalusische School voor Paardrijkunst). We zouden het eigenlijk kunnen ‘de universiteit voor ruiters en koetsiers’ noemen. De studies duren 4 jaar.
Jerez is beroemd vanwege het Andalusische paard en de shows die met deze paarden wordt gegeven.
De officiële naam van de paarden is 'Pura raza Española' (puur Spaans ras) en dit elegante ras is bij uitstek geschikt voor dressuur.
De ruiteruniversiteit van Jerez huisvest 145 hengsten en merries. Een twintigtal onder hen zijn 'Anglo-Hispano-Arabe' paarden
https://www.apassionata.com/nl/het-gouden-spoor/over-de-show/paardenrassen/pura-raza-espanola/
'Het Andalusische paard is een Spaans paardenras dat zijn oorsprong in Andalusië heeft. Het is een Iberisch paardenras van het barokke type en is ook een van de oudste paardenrassen ter wereld'. Meer algemeenheden, geschiedenis en kenmerken vind je via volgende link: http://www.toerismeinspanje.es/paarden.html
De Koninklijke Andalusische School voor Paardrijkunst is gehuisvest in een aantrekkelijk 19de eeuws-paleis in Franse stijl, gebouwd door Charles Garnier, de architect van het Opéra-gebouw in Parijs. Het gebouw is omgeven door schitterende tuinen.
Op bepaalde dagen kan je gewoon de paarden bewonderen, de dessuurdemonstraties bijwonen en kun je de paarden op muziek zien dansen. Op andere dagen zijn er trainingen bij te wonen.
De paardenrijschool van Jerez 'Real Escuela Andaluza del arte Ecuestre' is in de hele wereld bekend om haar spektakel: ‘Como bailen los Caballos Andaluces’ (How the Andalusian Horses dance). De show is geen circusnummer maar dressuur, telkens met de edelste dieren in het middelpunt van de belangstelling.
De geschiedenis gaat terug tot 1973. De toenmalige prins Juan Carlos I (vandaag koning) kende de 'Caballo de Oro'-trofee toe aan Don Alvaro Domecq Romero. Dit is de prestigieuste trofee in Spanje die de kunst van het paardrijden aangaat. Domecq bracht naar aanleiding van deze trofee dat jaar voor het eerst een paardenspektakel. De koning is vandaag nog steeds erepresident van het comité, en het spektakel wordt sindsdien verschillende keren per jaar gebracht, tot groot jolijt van de duizenden toeristen die het met stip in hun agenda hebben genoteerd.
In de wereldberoemde Spaanse rijschool wordt één keer per week, op donderdag (om 12u), een mooie show opgevoerd en kan men de paarden, op muziek, zien dansen. Wij hebben het gelukkig zo kunnen regelen dat we op donderdag in Jerez verbleven. Vooraf reserveren is aangeraden!
Vooraleer de deuren opengaan hebben we tijd om in de tuinen te wandelen of een kijkje te nemen naar de opwarmingoefeningen van de paarden buiten.
Op de achtergrond zie je de stallen
En daar gaan de deuren open.
Iedereen heeft een kaart met plaatsnummer.
Tijdens de show voeren de paarden allerlei dressuurkunstjes op. Verwacht geen super-commercieel spektakel, de nadruk ligt vooral op elegantie. De show duurt twee keer 45 minuten. In het tweede deel was er show met de koetsen. 'De dans van de paarden' is een ballet, uitgevoerd door schitterende Andalusische paarden en ruiters in 18de eeuwse kostuums, op meeslepende Spaanse muziek.
Er mag niet gefotografeerd of gefilmd worden. Ik heb het wel eens stiekem geprobeerd, maar de foto’s zijn niet zuiver. Het moest snel gaan, want er stonden overal toezichters.
Ik heb dan maar bij het buitenkomen een paar foto's genomen van een grote foto die in de gang hing.
Op zaterdagochtend is de stoeterij Yeguada de la Cartuja opengesteld voor het publiek. In de Yeguada wordt een verfijndere versie van het Spaanse paard, de Cartujano, gefokt.
De benaming Cartujanos is afgeleid van La Cartuja, een enorm klooster nabij Jerez. In de 18de eeuw woedde in de streek een soort paardenpest. Eén voor één gingen de dieren er aan ten onder. Alleen de paarden van het klooster overleefden, omdat zij niet buiten de muren kwamen.
De stoeterij is begonnen door monniken in het nabijgelegen klooster en is inmiddels een staatsbedrijf. Het mooie van een bezoek aan de Yeguada is dat de paarden in hun natuurlijke omgeving kunnen bekeken worden. Het bezoek wordt afgesloten met een dressuurshow. In deze stoeterij is de show niet het belangrijkst; alles draait om het fokken van het ras en dus staat het paard in het middelpunt. Om deze reden is er slechts één keer per week een openstelling voor het publiek. Ook hier is reserveren is nodig. Wij konden hier niet naartoe gaan, op zaterdag waren we niet meer in Jerez.
Spanjaarden beweren dat de befaamde Lippizaner-paarden van de ‘Spaanse rijschool in Wenen’ (Spanische Hofreitschule) van de Cartujanos afstammen. In Oostenrijk ontkennen ze het.
Het Museo del Arte Escuestre bestaat uit 11 zalen en een multidiavoorstelling rond de hoogwaardige kunst van de communicatie tussen paard en mens. Het museum toont een mooie collectie oude rijtuigen.
Toeristen die begin mei in Andalusië zijn, kunnen een van de leukste ferías in Andalusië meemaken, nl de Fería del Caballo in Jerez. Dan is het een week feest in het Parque González Hontoría met veel paarden en prachtig aangeklede mensen.
De paarden trekken dan de prachtig opgefleurde koetsen van de Jerezianen.
De vrouwen gaan mee uit de bol en dansen de flamenco.
Jerez, de stad van paarden en sherry, leeft, zingt, danst en viert feest.
Volgend deel : op weg naar de Pueblos Blancos