De Aswandam in Egypte

Ik had het in vorig deel over de Nubiërs, de Aswandam en het Nassermeer.

Het bouwen van de dam deed trouwens Nubië van de kaart verdwijnen.

We rijden vandaag naar de Sadd Al-Ali (de hoge Aswandam) – 11 km ten zuiden van de stad Aswan.

De OUDE Aswandam

Vroeger overstroomde de Nijl elk jaar in de zomer. Deze overstromingen lieten vruchtbaar slib achter op de oevers van de Nijl, waardoor de bodem ideaal was voor landbouw. Maar als het water te hoog kwam werd de gehele oogst vernield. Als dan andere jaren de overstromingen minder erg waren, was er hongersnood. Om deze toestanden te beheersen vond men het nodig om een dam te bouwen. Engelse ingenieurs bouwden in 1989-1902 de Oude Aswandam (41 m hoog en 1.900 m lang).

Er bleek al snel dat dit niet voldoende was. De dam werd twee keer verhoogd en verbreed ; een keer van 1907 tot1912 en nog eens van 1929 tot 1934.  De nieuwe hoogte bedroeg 51 m - totale lengte 2.140 m.

Er staat overal bewaking. Het is ten strengste verboden te stoppen. Onze gids krijgt het van de chauffeur klaar om iets trager te rijden en zo  kunnen we snel wat foto's nemen of filmen vanuit de bus. Je merkt het aan de weerspiegeling van de ramen.

De NIEUWE of HOGE Aswandam

Toen de oude dam bijna overstroomde in 1946 werd besloten om 7 km stroomopwaarts een nieuwe dam te bouwen.  In 1955 werd begonnen met het plannen van de nieuwe dam. Amerika en Engeland zouden de dam financieren en bouwen. Toen Nasser in 1956 het Suezkanaal nationaliseerde, weigerde het westen verdere economische steun. De Sovjet-Unie bood hulp aan om zo voet aan de grond te krijgen in Afrika. Ze financierden en gaven Egypte zware machines en technici.

In 1960  werd met de werken gestart en in 1971 werden ze beëindigd. 1.800 Russen gaven een opleiding aan 35.000 Egyptische arbeiders. Om deze samenwerking te herdenken werd er een groot kunstwerk bij de dam gebouwd, dit kunstwerk heeft de vorm van een lotusbloem, met daarin een tandwiel.

in de verte zie je het kunstwerk - de lotusbloem. Deze foto werd snel genomen bij het uitstappen nadat we de Hoge Aswandam voorbijgereden waren.

De lengte van de immens Hoge Dam bedraagt 3,6 km (3.830m) en hij is 111m hoog. De dam heeft een piramidevorm en is tegen aardbevingen bestand. De breedte bovenaan bedraagt 40 m en onderaan 980 m. Binnenin bestaat de dam voor 35% uit zand, 55% uit rotsblokken en 10% uit klei. De dam wordt ook soms de piramide van Nasser genoemd. Hij doet het water 60m stijgen van 122 tot 182 m. Elk van de 12 krachtturbines heeft een capaciteit van 175.000 kilowatt. de 12 turbines worden gevoed door zes watertunnels.

Aan de dam werd 17 maal zoveel materiaal besteed als aan de piramide van Cheops en 26 maal zoveel als aan de oude dam van Aswan. Het staal, verwerkt voor de elektriciteitscentrale, is 16 maal zoveel als voor de Eiffeltoren (9.700 ton) in Parijs.

Er kan maximaal 11.000 m³ water per seconde door de dam worden gesluisd. De dam produceerde tegen 1998, 15% van de totale Egyptische elektriciteit. Hierdoor konden verschillende dorpjes voor het eerst van elektriciteit worden voorzien. Er ontstond een visindustrie rond de meren, en de gevaarlijke overstromingen of droogtes kwamen niet meer voor.

En nu we de Oude én Nieuwe dam zijn voorbijgereden, mogen we even uitstappen om foto's te nemen.

Het NASERMEER

De stuwdam deed het grootste kunstmatige meer ter wereld ontstaan. Achter de dam bevindt zich het waterreservoir, het Nassermeer.

Het heeft een lengte van 500 km, is 25 km breed en 180 m diep en heeft een inhoud van zes miljard kubieke meter.

Het Nassermeer is dertig maal groter dan het waterreservoir van de oude dam.

'begin van het Nassermeer'

Het, door de dam, gevormde Nassermeer was voor de eerste keer volledig gevuld in 1976. Het reservoir verplichtte duizenden mensen (Nubiërs) te verhuizen, en ook archeologische sites, complete tempels zoals bv. Aboe Simbel,  moesten verplaatst worden. (hierover meer in volgende delen)

De aanleg was een economische noodzaak in de strijd tegen honger en armoede. De dam moest welvaart brengen door irrigatie en energievoorziening. Maar er zijn ook wel negatieve kanten aan, zo werd het vruchtbare slib dat eeuwenlang werd meegevoerd en bij de overstromingen op de oevers van Nijl werd afgezet nu tegengehouden door de dam. Daardoor is het Nijldal minder vruchtbaar dan vroeger.
De productie van bakstenen, waarvoor modder uit de delta wordt gebruikt, is aan het stilvallen. De erosie van de kustlijnen langs de hele oostelijke Middellandse Zee is aan het versnellen.

Om de bodem toch nog vruchtbaar te houden worden jaarlijks enorme hoeveelheden kunstmest gebruikt, waardoor de bodem zwaar vervuild raakt. Verkeerde irrigatie zorgt voor een enorme verzilting van de bodem, een probleem dat nog eens versterkt wordt door het alsmaar verzilten van het Nijlwater. Het hele ecosysteem in de Nijl is aan het uiteenvallen.

een paar foto's genomen via google :

LAGE Aswandam

HOGE Aswandam

Voordelen van de dam:

• De dam heeft een einde gemaakt aan de overstromingen van de Nijl
• Hij zorgt voor een constant niveau van de rivier
• De irrigatie is toegenomen van 20% tot 35%
• De machtige turbines leveren elektriciteit voor de industrieën, voor het land en ook voor de kleine dorpjes.

• Grotere scheepvaart tussen Egypte en Soedan
• Het Nassermeer geeft jaarlijks meer dan voldoende vis voor heel Egypte
• Drie oogsten per jaar

Nadelen van de dam :

• Nubië is onder water gekomen en de Nubiërs verloren hun oorspronkelijke leefgebied.
• de Nubische tempels zijn onder water verdwenen. Het heeft veel geld gekost om deze te redden
• De bouw van de dam wordt gezien als bemoeienis van de mensen in de natuur.
• Het slib van de Nijl blijft achter de dam
• De vochtigheid van de lucht is groter geworden.

Volgend deel: De tempel van Philae