Een daguitstap naar Breskens / Zeeuws Vlaanderen / Nederland (3)

Een daguitstap naar Breskens

18/08/2018: de zon schijnt, de hitte van de voorbije dagen is voorbij. Binnen blijven is geen optie.

We houden van de zee, maar een uitstap naar de Belgische kust is geen aanrader in een vakantieweekend. De Vlaamse kust is een toeristische trekpleister zonder weerga. In haar hotels, herbergen en campings overnachten jaarlijks evenveel vakantiegangers als in de rest van Vlaanderen en Brussel samen. Voeg daar de miljoenen dagjestoeristen aan toe. Er wordt beweerd dat 80% van de vakantiegangers aan de Vlaamse kust uit eigen land komt. Het is er vooral in de zomermaanden én vooral in weekends héél druk en dus geen ideale plaats voor mensen die houden van rust en het geluid van de zee.

Noord-Frankrijk en Nederland liggen voor ons niet veraf. Daar zijn de stranden niet volgebouwd met hoge flats.

Wij kiezen deze keer voor Nederland. Zeeuwse stranden bieden een oase van rust en prachtige natuur.

Breskens in Zeeuws-Vlaanderen is dé maritieme badplaats bij uitstek. Het dorp heeft een eigen vissershaven en een jachthaven met 850 ligplaatsen.

Breskens is ontstaan uit schorren aan de monding van de Westerschelde, die bekend waren onder de naam Breskenszand.

Begin 16e eeuw werd Breskenszand bedijkt en in 1517 werd het dorp Breskens gesticht.

De boulevard van Breskens is een mooie plek om lekker te flaneren. Er rijden weinig auto’s.

Het dorp, dat één geheel vormt met de havens, kent nog steeds de gezelligheid van het authentieke vissersdorp.

In het centrum zijn veel winkels en gezellige restaurants en terrassen.

We wandelen van achter de dijk richting Noordzee en ruiken al van ver het zilte zeewater. Heerlijk is het, je longen vol te zuigen met die typische lucht en het stuifwater op onze wangen te voelen.

( Stuifwater zijn waterdruppeltjes die door sterke wind van een groot wateroppervlak, in het algemeen van de golfkammen, zijn afgeblazen en over een korte afstand in de lucht worden meegevoerd.)

Er worden herinneringen opgehaald: als kinderen denderden we vroeger de duinruggen af, met onze blote voeten in het mulle, warme zand.

Struikjes zandhaver, hun halmen zachtjes deinend in de zoele zeebries, verhinderen dat sterke wind de duinen al te zeer doet wankelen.

De Noordzee ... dat is zand dat tussen je vingers wegglijdt, een jongen aan het werk met een vlieger ...

en reeksen witte strandhuisjes tegen de dijk.

Er ligt vier kilometer prachtig strand in Breskens. Het spel van eb en vloed zorgt er voor een doolhof van geulen, slikken en slibrijke schorren.

Er liggen héél veel schelpjes en achtergebleven kleinoden uit de zee.

We voelen ons precies strandjutters en gaan op zoek naar de 'mooiste' strandschatten.

een scheermesje

Het is net of er is een pad van schelpjes aangelegd naar de zee

Rik heeft een hoop mooie schelpjes en vind het heerlijk om ze omhoog te gooien .. het voelt als 'teruggeven aan de zee'.

Het krijsen van de meeuwen vermengen zich met het klotsen van de golven. De Noordzee, dat is het luchtballet van zeevogels die over de golven scheren, in het water pikken, de schijnbare kalmte van de zeespiegel verstoren en dan met luide vlerkenslag weer opvliegen.