Het populaire Parque El Retiro
In vorig deel kwam al een deel van het populaire park aan bod. Nu zetten we onze wandeling verder. Je hoeft je bij het betreden van het park niet meer af te vragen of je haar wel goed zit en je schoenen wel gepoetst zijn. Ooit was het anders - in de 18de eeuw werd iedereen die er niet tiptop uitzag door een strenge suppoost op de vingers getikt. De tuinen behoorden toen aan de koninklijke familie. Koning en koningin lieten er zich in een koets rondrijden. Er was een tuin met exotische vogels en er waren poema’s uit de Amerikaanse kolonies. De koning organiseerde er spectaculaire theaterstukken, waarvoor hij speciaal vormgevers uit Italië liet overkomen. Het paleis dat er vroeger stond is kapotgeschoten, de meeste bomen werden omgehakt.
We kwamen in vorig deel in het deel Parterre. In dat gedeelte staat de oudste boom van het park nl. de kandelaarvormige Mexicaanse Ciprès calvo (of kale cipres) uit 1632. Dit is de enige boom die gebleven is, omdat het een handige plek was om kanonnen in te zetten. Het is een stek van de boom waaronder Herman Cortés, de veroveraar van Mexico had zitten huilen in de nacht dat hij een aanval op de hoofdstad veel van zijn manschappen had verloren.
Sinds 2004 is in het park ook El Bosque de los Ausentes (het Bos van de afwezigen), dat bestaat uit 192 olijfbomen en cipressen die werden geplant ter nagedachtenis aan de 192 slachtoffers die in Madrid vielen bij het Al Quaida-aanslagen van maart 2004.
Behalve wandelen en van het groen genieten is er zoveel te zien in het park. Een van de bekendste elementen is de Fuente (fontein) del Angel Caído. Het standbeeld dat het monument bekroont is een meesterwerk, dat in 1880 vervaardigd werd door Ricardo Bellver.
Dit openbare standbeeld van de duivel van Europa, El Angel Caído (De Gevallen Engel) staat in het park op een plaats, waar in de 18de eeuw vrouwen duelleerden om hun geschillen uit te vechten. Madrid claimt de enige stad te zijn die een beeld heeft dat gewijd is aan 'de duivel'.
Ten noordoosten van El Angel Caído ligt een schilderachtig deel van het park. El Jardin Chino (De Chinese tuin), met waterpartijen, treurwilgen en bruggetjes van boomstammen.
En wat verder zien we El Casita del Pescador – het vissershuisje
Niet ver daarvandaan staat een van de hoogtepunten van het Retiro Park nl. het fascinerende Palacio de Cristal - in het Nederlands vertaald 'Kristallen paleis'. Bij het horen van de naam 'paleis' denken velen aan één van de vertrekken van de Koninklijk familie. Maar het voorvoegsel 'Cristal' brengt duidelijkheid betreffende de bestemming van dit gebouw.
De architect, Ricardo Velázquez Bosco, heeft hiermee een mooi kunstwerk geleverd aan het park in Madrid. Deze reusachtige glazen plantenkas werd in 1887 gebouwd naar het voorbeeld van het wereldberoemde Crystal Palace in Londen.
Het Palacio diende oorspronkelijk als kas, voor het huisvesten van tropische planten uit de Filipijnen, die hier werden tentoongesteld.
Tegenwoordig worden hier regelmatig tijdelijke kunsttentoonstellingen geplaatst, die je gratis kan bewonderen in het huis van glas.
(2 foto's zijn onderste én bovenste deel van het 'kunstwerk'. Het was te hoog voor één foto)
Het Palacio de Cristal is een prachtig kristallen paleis dat direct in het oog springt. Daarnaast is het ook een indrukwekkend geraamte van ijzer dat is opgevuld met glas. Daarmee is het zeker een grote bezienswaardigheid in het park.
Het Palacio de Cristal is een prachtig kristallen paleis dat direct in het oog springt. Het is ook een indrukwekkend geraamte van ijzer dat is opgevuld met glas. Daarmee is het zeker een grote bezienswaardigheid in het park.
Het ernaast gelegen Palacio de Velázquez heeft zijn naam te danken aan dezelfde architect Ricardo Velázquez Bosco. Hij heeft dit neoklassieke gebouw ontworpen en verwezenlijkt tussen 1881 en 1883. Het wordt ook wel Palacio de Exposiciones genoemd omdat hier regelmatig exposities worden gehouden.
Het gebouw is er gekomen als een tentoonstellingsruimte voor kunstwerken en bepaalde industrieën.
Tegenwoordig staan het gebouw en de galerij op de Spaanse 'Bien de Interés Cultural'. Dit is een lijst met belangrijk Spaans erfgoed.
Kenmerkend aan het gebouw zijn neoklassieke stijlelementen en het rode banksteen. Ook de versierselen van keramiek behoren tot de mooiste die er te vinden zijn. Oorspronkelijk werd het gebouw ook gerealiseerd om schoonheid te displayen die was bereikt met de mijnbouw, metaalbewerking, keramiek en glasbewerking. Daarmee is de 'Palacio de Velázquez' nog het enige paviljoen dat bewaard is gebleven van diegene die werden gebouwd naar aanleiding van een grote mijnbouwtentoonstelling.
Eventjes uitrusten op keramiek bank vóór het gebouw.
Tegenwoordig worden beide Paleizen beheerd door het Centro de Arte Reina Sofia, dat er soms grote tentoonstellingen organiseert. Om het hoofd te kunnen bieden aan het externe klimaat van Madrid is het Palacio de Cristal geheel gerenoveerd. De paleizen zijn aanvullende ruimte voor tijdelijke tentoonstellingen van dit museum.
Een andere gebouw is de Casa de Vacas. Hier werden vroeger koeien gehouden, nu doet het dienst als theater.
Aan de noordkant van het park ligt El Estanque, het oorspronkelijke meer van het paleis Buen Retiro. De omgeving op en rond het meer is een prima locatie voor ontspanning. Langs de oevers kan je genieten van de rust. Liefhebbers kunnen er ook roeibootjes huren en peddelen onder de Spaanse zon. Vooral in het weekend is dit zowel voor de toerist als voor de Spanjaard, een populaire en romantische activiteit. Verder zijn er restaurantjes en bars (terrazas) waar je de dorst kunt lessen of een snack kunt eten.
(twee volgende foto's zijn genomen tijdens een avondwandeling - minder goed belicht)
Het meer is een jaar lang leeggepompt geweest. Sinds 2003 ligt er weer in volle glorie bij, met splinternieuwe aanlegsteigers, verstevigde oevers en een groot aantal karpers. (vissen is verboden). Op nieuwjaarsdag nemen enkele dappere mensen hier elk jaar een duik in het ijskoude water.
Op de oostelijke oever van het meer zie je een halfronde stenen zuilengalerij, die de achtergrond vormt voor een bronzen monument voor Alfons XII. Het beeld werd onthuld door zijn zoon, Alfonso XIII, die op de dag van zijn huwelijk een bomaanslag overleefde. Hij was gewaarschuwd voor de aanslag door een boodschap die in een boom van het park was gekerfd.
Vanaf het water hebben roeiers het een prachtig uitzicht op het imposant bronzen ruiterstandbeeld.
Wanneer de Madrilenen wat vrije tijd hebben spenderen ze maar al te graag tijd in het Retiro park. Even lekker een boekje lezen of een siësta in de schaduw tijdens je pauze, maar ook een bocadillo broodje eten is een graag gedane activiteit in het stadspark. Daarnaast zie je veel hardlopers en andere verschillende sporters, druk in de weer met yoga of het hippe bootcamp. Er is voldoende ruimte om heerlijk te picknicken en vooral ook voor toeristen is het de uitstekende plek voor ontspanning en vertier. Op de brede Paseo langs de roeivijver zijn, vooral op zondag, veel straatartiesten, waarzeggers, muzikanten en kraampjes te vinden. In het park bevinden zich enkele terrasjes en voor kinderen zijn elders in het park goed uitgeruste speeltuinen te vinden. ’s Zomers worden vaak openluchtconcerten gegeven.
Er is veel te doen en te zien maar het Retiro park in Madrid blijft natuurlijk wel een park. Met zo’n 15.000 bomen op een oppervlakte van 1,4 km² is het niet bepaald een klein park. Je ziet er verschillende boom- en plantsoorten en ook beschermde bomen waarvan één zelfs ongeveer 400 jaar oud is.
In Madrid kan je ook de Jardines de Cecilio Rodriguez (een klassieke Andalusische tuin) bezoeken. Ik geef de link door, wij hadden geen tijd om dit te bezoeken.
https://letstalkmadrid.com/los-jardines-de-cecilio-rodriguez/
We verlaten het park via de Puerta Felipe IV.
