Almería en het Alcazaba (deel 2)
Aan het eind van vorig deel waren we aan de Muro de la Vela en zijn klokkentoren.
Nu lopen we onder de gotische boog van de 15de eeuw, het volgend deel van het Alcazaba binnen.
In deze secundo recinto, het tweede en hoger gelegen gedeelte, bevindt zich de oude paleisstad. Hier verbleven de Moorse koningen. Dit was het voormalig hart van de burcht en er zijn er nog enkele intacte gebouwen te zien: de cisterne van de kalief, een kapel in mudejarstijl, een gerestaureerd moslimhuis, een vijver en de baden van het garnizoen.
De cisterne van de kalief is nu een tentoonstellingsruimte. Via deze deur gaan we binnen en dalen de trappen af naar beneden.
Wij wandelen in de 'vroegere' Aljibe Califal (waterput).
Hier was een grote semi-ondergrondse hydraulische constructie (een soort reuzenrad en de stortbakken om het water op te slaan). Die zorgden in de 10de eeuw voor de watervoorziening. Er was dan ook heel wat water nodig voor het paleis, de thermen en de bevolking van het fort.
Op de plaats waar nu de Hermitage van San Juan is, bevond zich vroeger een moskee. Die werd later ingenomen door de Katholieke Koningen en ze maakten er in 1489 een kapel van, voor hun christelijke erediensten. Door de aardbeving in 1522 werd de kapel vernietigd, alleen een stukje van de structuur bleef behouden. In dit 'gerestaureerde' stuk is nu een conferentieruimte en tentoonstellingen. De bezoekers kunnen via een leerzame video zien hoe het Alcazaba was, in zijn tijd van pracht in de 11e eeuw.
Het gebied waar het 'vroegere' zwembad gelegen is, werd gebouwd aan het begin van 10de eeuw. Het was Prieto Moreno, de monument-conservator van Granada, die werkte naar een romantisch beeld van het Alhambra. Dit gebouw werd hersteld door architect Ramón de Torres (begin 20ste eeuw)
De foto hierboven is genomen vanuit de portiek van het Casa del Alcaide. In dat huis wordt onze aandacht getrokken naar de marmeren kolommen.
Via de onlangs gerestaureerde trap van Prieto Moreno, gaan we verder naar een volgend stuk van het Islamitische gedeelte.
En we komen bij de ruïnes van het paleis. De grote esplanade was ooit het paradeplein van het Palacio de Almotacin. In een van de hoeken zijn de privébaden van de koningin te zien.
Hier leefden de Islamitische heersers, stonden moskeeën, huizen, baden ... Er zijn nog steeds belangrijke archeologische werken en er is een voortdurend onderzoek naar vroegere waarden en het leven in het fort.
Naast de opgravingen van de huizen zijn er structuren van de Romeinse baden: een inkomhal, ruimte voor koude baden (frigidarium), voor warme baden (tepidarium) en de hete kamer (caldarium) waar de ketel stond. Dat gebied is, jammer genoeg, nog niet te bezichtigen.
De plaats waar de Hamam was, zien we wel.
Er zijn ook de vroegere broodbakovens en stallen voor paarden.
In de jaren ’70 werden twee huizen herbouwd op de overblijfselen van islamitische structuren. Hier zijn permanente tentoonstellingen met onder andere voorwerpen uit het huishouden en andere zaken, eigen aan de Islamitische periode.
Bij het bezoek aan het Alcazaba worden we getransporteerd naar het verleden.
