Zee, strand, duinen, kliffen en rust
Na een iets moeilijker voorjaar met gezondheidsproblemen kwam het besef dat onze vleugels uitslaan een 'must' is om te kunnen 'terug thuiskomen'.
We moeten niet de diepste rivieren oversteken of de hoogste berg beklimmen, we gaan niet op zoek naar een grot waar de meest wijze man van de wereld woont …
Rustige stranden, mooie duinen, ongerepte polders en weidse natuur ... hier, op onverwachte plekken, maakt men het hoofd leeg.
En zeg nu zelf, we hebben allemaal wel eens nood aan zo’n moment rust en stilte.
De zee biedt namelijk een onvoorspelbaar spektakel waar men nooit genoeg van krijgt.
Op de grens tussen het vaste land en de Noordzee geven strand en duinen ons een wonderlijke natuur te zien. Maar ons België is zo klein en heeft een zeer dichte bevolking. Daardoor is die schoonheid van de natuur toch door de mensen veranderd. Onze amper 67km kust is verziekt door toedoen van de mens: denk aan de vele hotels en eigenlijk alleen al door de nabijheid van druk bevolkte zones, is het evenwicht verstoord.
Grenzend aan Vlaanderen ligt Noord-Frankrijk en meer bepaald Le Nord-Pas-de-Calais. Dit deel van de kust aan de Noordzee wordt Opaalkust genoemd. De badplaatsen zijn toeristisch, maar niet zo volgebouwd als langs de Vlaamse kustlijn. Hier is nog prachtig en ongerept duingebied te verkennen. Nord-Pas de Calais biedt een bosrijk en groen landschap met authentieke dorpjes, historische steden en gouden graanvelden.
Daarnaast is er de prachtige kust met brede stranden, gezellige badplaatsen en spectaculaire kliffen zoals Cap Blanc-Nez en Cap Gris-Nez die hoog boven de zee uit torenen.
Het overweldigend mooie landschap van Les deux Caps kunt u zich bijna niet voorstellen in dit 'vlakke land' van Noord Frankrijk.
Er is ruim voldoende natuur voor de liefhebbers van slow-toerisme, wandelen en fietsen, streekmarkten en lekker eten.
Oh ja, ook in België hebben we duinen. Op de grens tussen het vaste land en de Noordzee geven strand en duinen ons een mooie natuur te zien. Op deze ongastvrije grond, waar om beurten land en zee terrein op elkaar veroveren, ontwikkelen zich toch vormen van leven. Een bosje duinplanten is al voldoende om een duin te laten ontstaan. Het door de wind opgejaagde zand hoopt zich op rondom de plant die groeit en zich vertakt om niet verstikt te worden. Men zou kunnen zeggen dat wind en vegetatie zich aan elkaar meten, de een brengt het zand aan, de ander groeit om te voorkomen dat hij eronder bedolven wordt.
Maar wat de wind maakt, kan hij ook weer vernietigen. Geholpen door de mensen die de beplanting betreden en vernietigen, komt het zand weer in beweging, het duin holt uit en er kan zelfs grondwater tevoorschijn komen, waaruit dan een meertje of moerasgebied ontstaat. In deze uitholling, duinpan genaamd, ontstaat een dichte wonderlijke beplanting. Maar de mens pompt zoet water onder de duinen weg, waardoor het grondwaterniveau zakt, de duinpan uitdroogt en de weelderige beplanting verdwijnt.
De kustwerkgroep van Natuurpunt bracht samen met enkele partners het Kustmemorandum uit, dat concrete voorstellen doet voor het behoud en herstel van het ecosysteem kust in België. Voor velen is een natuurlijke kust een stuk aantrekkelijker.
Natuurpunt : natuurlijke kust is de kust van de toekomst
Ga met ons mee naar de schoonheid en weidsheid van de Opaalkust.
Volgend deel : De Albasten kust - Dieppe