Van Oudenbosch naar Zeeland
Gisteren reden we naar Willemstad en het was fijn om de schoonheid van dat vestingstadje aan jullie voor te stellen. Eenmaal terug in Oudenbosch hebben we ’s avonds Bourgondisch genoten in het prachtige pand van 'Ons Zusje'. Het is een gezellige locatie met lekkere avondvullende tapasgerechten.
https://www.zusje.nl/onze-zusjes/t-zusje-oudenbosch/
Morgen is de laatste dag van ons vierdaags verblijf in Oudenbosch. Is het de invloed van ons relax-zijn? Komt het door het glaasje wijn? Of misschien door het 'nog' niet-naar-huis-willen rijden?
Maar neen, het is de ware vriendschap die ons hartje doet kloppen. Eén telefoontje naar Yneke en de volgende dag is geregeld. Wij rijden naar het eiland Goeree-Overflakkee en daar zullen we onze vrienden ontmoeten. Het wordt een superdag, dat staat al vast. Een mooiere afsluiter van ons reisje kunnen we niet wensen.
Goeree-Overflakkee ligt op de grens tussen Zeeland en Zuid-Holland. Voor velen en vooral toeristen (ook wij Belgen) vormen de Zeeuwse eilanden en Goeree-Overflakkee één geheel. Het landschap, het dialect, de authenticiteit van de inwoners, zelfs de geschiedenis doet erg Zeeuws aan. En toch is het een gemeente in het zuidwesten van de Nederlandse provincie Zuid-Holland.
Vroeger bestond het uit verschillende, kleine eilanden. De omtreklijnen ervan vind men nu nog terug in vormen van de verschillende polders. Het land werd langzaam overwonnen op de zee door middel van inpoldering. Overstromingen zorgden ervoor dat er regelmatig weer land in zee verdween. Landbouw vormde lange tijd de grootste inkomstenbron van het eiland. Door de waterrijke omgeving floreren ook visserij en scheepvaart.
Goeree-Overflakkee mag dan ook een Zuid-Hollands eiland zijn, voor ons oogt en ademt het Zeeuws. Boven, op de kop van Goeree-Overflakkee ligt Ouddorp. Het dorp ligt heel landelijk, uitgestrekt over meer dan 4 kilometer. Hier ontmoeten we onze vrienden en we leggen ons lot volledig in hun handen. En ik kan je verzekeren dat het goede gidsen zijn: we rijden langs kleine wegen, de Brouwersdam en Grevelingendam die de verbinding maken met Schouwen-Duiveland, het Grevelingenmeer, brede duinen, uitgestrekte polders en natuurgebieden …. het zijn hotspots voor ons alle vier.
De Brouwersdam is ook een onderdeel van de deltawerken. Deze brede dam is 200 meter breed, 5,8 km lang en verbindt de eilanden Goeree-Overflakkee met Schouwen-Duiveland. De dam scheidt het Grevelingenmeer van de Noordzee.
Door de Oosterscheldekering aan de ene kant van het eiland en het Watersnoodmuseum aan de andere kant, is Schouwen-Duiveland onlosmakelijk met de zee verbonden. Het is omringd door de Noordzee, Oosterschelde en het Grevelingenmeer.
We wandelen door een mooi stukje natuur, de mannen voorop ...
Op het eiland zijn veel mooie duingebieden waar wandelaars, fietsers, mountainbikers en sporters hun hart kunnen ophalen. De stranden zorgen elke zomer voor een massa toeloop van badgasten richting de westkust. Vogelliefhebbers komen hier ook volop aan hun trekken.
De Grevelingen, op de grens van Zeeland en Zuid-Holland, is het grootste zoutwatermeer van West-Europa. Het zoute water is er helderder dan waar ook in Nederland en favoriet bij sportduikers.
Door de komst van de Brouwersdam en de Grevelingendam is de voormalige zeearm een meer is geworden. Beide dammen zijn onderdeel van de Deltawerken. Sinds 1978 staat het Grevelingenmeer in verbinding met de Noordzee door middel van een sluis in de Brouwersdam waardoor het water in het meer permanent wordt ververst met zout Noordzeewater.
Zandplaten die vroeger bij vloed onder water kwamen te staan, werden permanent droog en bieden nu ruimte aan de mooiste natuur. Zowel planten die van zoet en planten die van zout houden vind je in dit natuurgebied. De veldleeuwerik, strandplevier en dwergstern brengen er hun jongen groot. Ook de zeearend brengt regelmatig een bezoek aan de Grevelingen. Fjordenpaarden en koeien helpen de eilanden open te houden. De Slikken van Bommenede laten zich tijdens een wandeling goed vanaf de dijk bekijken.
De mannen hebben iets ontdekt en wat doen mannen dan ....
Dit kunnen ze ons alweer niet meer afnemen, de mooie herinneringen blijven. En zoals elke keer gaan we met een blij en gelukkig gevoel uit elkaar.
Brouwershaven, in het noorden van Schouwen-Duiveland, is een oud stadje dat aan het eind van de 13de eeuw is gesticht en sinds het begin van de 15de eeuw stadsrechten heeft. In deze periode leefde de stad voornamelijk van de visvangst en de handel in bier en wijn. Het is één van de 17 plaatsen in Zeeland met een beschermd stadsgezicht. Brouwershaven was het geboortedorp van dichter, jurist en politicus Jacob Cats en ligt aan het Brouwershavense Gat en het Grevelingenmeer. Tegenwoordig is het vooral een populaire bestemming voor zeilers.
Yneke en Jan brengen ons naar een plekje waar we 'met een beetje geluk' zeehonden kunnen zien en fotograferen.
Daarna rijden we langs steeds maar kleine weggetjes en opeens ... pats, we kunnen niet meer verder .. het water ligt voor ons ... achteruit dan maar rijden om terug te keren.
Maar eerst uitstappen en de heuvel beklimmen.
Waar Rik naartoe wijst, weet niemand maar Jan ziet in de verte de toren van Zierikzee.
Ik ben ook op het bankje geklommen .. heb ook de toren van Zierikzee gezien .. ben van het bankje gesprongen en gevallen. Het heeft wel een paar maanden geduurd eer de wonde genezen was. Tja, dat komt ervan als een 69-jarige zich opeens 25 jaar voelt.
Wij vrouwen weten nog steeds niet wat de mannen aan het bedisselen waren :-)
Ik kreeg opeens een natuurschat aangeboden van Jan. Die ligt momenteel in onze glazen kast in Tielt.
De historische stad Zierikzee ligt centraal op het eiland Schouwen-Duiveland. De omliggende dorpen en polders vormen het groene achterland van het eiland. De toren zagen we al van ver, nu rijden we ernaartoe.
En sluiten deze mooie dag af met een ijs(JE) op het terras van dit gezellige stadje.
Dit kunnen ze ons alweer niet meer afnemen, de mooie herinneringen blijven. En zoals elke keer gaan we met een blij en gelukkig gevoel uit elkaar.
Klik hier om een tekst te typen.
Volgend deel : Een daguitstap naar Breskens