Uitstapje naar Engeland : met de auto of te voet
Groot-Brittannië blijft voor veel toeristen de grote onbekende.
Het feit dat er ‘aan de verkeerde kant van de weg’ gereden wordt, speelt natuurlijk een grote rol.
Maar je hoeft helemaal geen klamme handen te krijgen als je het Kanaal oversteekt!
We rijden naar Calais en nemen een ferryticket.
Voor ongeveer 26 euro kan je een dagretour hebben met de auto en voor die prijs kan je tot 9 passagiers meenemen in de wagen.
Je kan ook meevaren als ‘voet’passagier. Dan laat je de auto best achter op een afgesloten parkeerterrein in Calais.
Vijf euro om de wagen een ganse dag veilig achter te laten
Ik zie jullie al denken en met gefronst voorhoofd verder lezen. We steken over naar Dover, en dan ..
Wat is er in Dover te beleven en zonder vervoermiddel, dan nog wel?
Velen denken bij het woord Dover aan enkele grauwe woonwijken, vrachtverkeer en ferryboten. Maar er is meer dan dat!
Een daguitstap naar Dover is een aanrader.
We stappen binnen in het haven gebouw en bij het P&O verkoopkantoor kopen we ons dagretourtje.
Als we op de kade staan zien we de auto’s, vrachtwagens en containers die in de buik van het schip verdwijnen.
Dan gaan we voorbij de Franse en Engelse paspoort- en bagagecontrole en rijden met de bus naar de boot.
Via de loopbrug komen we de ‘Pride of Kent’ (naam van ferry) binnen.
We genieten van de overtocht, zien het vasteland verdwijnen en de ‘white cliffs of Dover’ (de witte krijtrotsen) langzaam dichterbij komen.
De overtocht duurt iets meer dan een uur, maar door het tijdsverschil komen we op hetzelfde uur aan als we vertrokken zijn.
Zo hebben we nog een hele dag voor de boeg.
We verlaten het schip en na een vlotte paspoortcontrole zetten we voet aan land op Engelse bodem.
Dover Castle
Onze eerste bestemming is ‘Dover Castle’, gemakkelijk bereikbaar met de auto. Er rijdt geen bus naar het kasteel, maar we kunnen wel te voet naar het kasteel wandelen (20 min.) of een taxi te nemen. Wie het waagt om de tocht te voet te doen moet er wel rekening mee houden dat er enige conditie vereist is want het stijgingspercentage naar het kasteel is aanzienlijk groot.
Dover Castle is een formidabele site en was 2000 jaar geleden al een versterkte vesting. Het kasteel is gebouwd op een hoge rots in een strategische positie en kijkt uit op de Noordzee. Van hieruit konden ze de aanvallen van het Europees grondgebied aan zien komen. Het was immers een belangrijke verdedigingslinie van Groot-Brittannië.
De Romeinen bouwden een 240m hoge vuurtoren op de overblijfselen van een fort dat afstamt uit de IJzeren tijd. Henry II reconstrueerde het kasteel tussen 1168 en 1188 zo dat het een van de grootste en belangrijkste kastelen werd van Groot-Brittannië. Geen enkel kasteel in Groot-Brittannië heeft een zo lang vastgelegde geschiedenis. De Great Tower uit de 12de eeuw, werd nog door Henry II gebouwd. We zien er het meubilair, de staatsvertrekken en zelfs Henry’s slaapkamer.
We genieten van de admiraal’s uitkijkpost en van het weergaloze panorama over het Kanaal en zien een eindeloze stroomferry’s aan- en afvaren.
Er zijn vandaag feesten op het kasteel.
“ I’m the king of England” … op het binnenplein van het Middeleeuwse kasteel dat hoog boven Dover de kliffen domineert, kijken we vol bewondering naar de acteurs die theaterstukjes opvoeren uit de tijd van Koning Hendrik II. We genieten van het spektakel want toegeven … Engelse acteurs blijven grandioos!
Enthousiast volgen we de koning, de hofdames, de nar en de monniken op hun tocht door het kasteel. We zien er hoe de koning sliep, dronk en feestte.
In de kelderkeukens hangen heuse achterkwartieren van een varken, de soep dampt in reusachtige potten.
Tijd voor picknick.
Budgetvriendelijk hebben we onze rugzak gevuld met Belgische broodjes. Overal staan banken en tafels om de lunch te gebruiken. Op de gazons hebben Britse families een deken uitgevouwen. Er is geen mooiere plek om te genieten van het uitzicht op de haven van Dover en het aan-en afvaren van de ferry’s. In de verte zien we in de zon, de witte krijtrotsen van Cap Blanc Nez (in Frankrijk) schitteren.
The Secret Wartime Tunnels
De ‘Secret Wartime Tunnels’ zijn het meest spectaculaire deel van Dover Castle. In de zachte krijtrotsen van Dover hebben de Britten al ten tijde van Napoleon geheime gangen gegraven. Er was geen betere plek om te kijken of de vijand in aantocht was. Na de val van Duinkerke (in 1940) werden 300.000 Britse soldaten via het Kanaal geëvacueerd en ondergebracht in de tunnels. Omdat de Britten bleven geloven dat de Duitsers via Dover zouden aanvallen, hebben ze nadien dat tunnellabyrint ingericht als hospitaal en zetelde hier de staf van het leger. Uiteindelijk heeft het hospitaal nooit gediend, het slagveld had zich verplaatst naar Normandië.
Na de oorlog bleven de tunnels geheimzinnig en verboden militair domein tot men besloot er een museum van te maken. Op het einde van de tweede wereldoorlog waren drie verdiepingen ontstaan. Op het moment zijn er twee toegankelijk voor het publiek. Voor het derde was er te veel gevaar dat ze niet snel genoeg kunnen evacueren bij een eventuele ramp.
In de tunnels is er een klank-en lichtspektakel. Met moderne technieken – de Spitfires vliegen om onze oren – heeft men de slag van Duinkerke in mei 1940 gereconstrueerd en in beeld gebracht.
Een gids beschrijft de reddingsoperatie van de Britse troepen uit Duinkerke en we krijgen ook een rondleiding door het militair hospitaal. In de ziekenzalen ziet alles er nog uit alsof ze zo meteen aan een operatie of amputatie zullen beginnen. We horen een gesprek tussen dokter en assistenten, zij proberen het been van een piloot te redden. En het bloed op het bed is precies nog echt. Iets verder horen we hoe soldaten met elkaar spreken terwijl ze door de gangen rennen. En opeens is er een aanslag op Dover Castle, het alarm gaat en het licht valt uit. Het is net of de grond davert onder ons voeten.
In de gangen van het hospitaal naar de keuken, liggen nog niet beëindigde kaartspelen van soldaten.
Er staan ook schaakspellen en damborden … net of de soldaten eventjes weg zijn en zo terugkomen.
Voor een volledig bezoek (Castle en SecretWartunnels) moeten we ruim vier uur tellen.
... en doorklikken naar Kent/Dover Castle.
We dalen weer af en komen in Dover Marina aan. De jachthaven van Dover bevindt zich op een kwartier van de ferryhaven en daar is het shoppingcentrum Bradelei Wharf. Het is absoluut geen shoppingcentrum zoals wij kennen, maar het is toch een wonderbaarlijke ervaring. Er zijn tientallen shops die typisch Engelse zaken te koop aanbieden: Harris tweed-blazers, driedelige pakken, dameskledij, schoenen, glaswerk, Engels kristal, keukengerief. En het grote voordeel is dat er hier altijd wel ergens koopjes zijn.
Van Bradelei Wharf is het maar 50 meter naar het (keitjes)strand en ook hier is het genieten geblazen.
We vinden een plekje op het terras van Hythe Bay Seafood en betalen graag 5 euro voor een halve liter Carlsberg van het vat, terwijl we naar de spelende kinderen in zee kijken.
Slechts iets meer dan 500 meter verder manoeuvreren de ferry’s heen en weer.
Wie de baai van Dover wil verkennen kan inschepen voor een kort tochtje op zee.
Maar wij verkiezen voor de grotere boot en wandelen terug naar de ferryterminal. De ‘Spirit of France’ verlaat Eastern Docks en wij zien de kliffen van Dover verdwijnen in een late zonsondergang.
De krijtrotsen aan de andere kant van het kanaal (Cap Blanc-Nez, Cap Gris-Nez), in Frankrijk wenken ons.
