Avignon en het Palais de Papes
Pracht, praal en intriges
Het Pausenpaleis, een indrukwekkende vesting en vroeger een weelderig paleis, was het symbool van de christelijke macht en de wereldlijke en spirituele macht die de pausen in die periode hadden. Het is hoofdzakelijk het werk van twee pausen: Benoît XII en Clément VI. Er werd met de bouw van dit paleis begonnen in 1334 en het duurde 30 jaar eer het voltooid was.
Le Palais des Papes steekt als een vesting uit boven de Rhônestad. De Franse dichter Jean Froissard heeft de middeleeuwse burcht beschreven als 'het mooiste en sterkste huis ter wereld', terwijl het eigenlijk om twee gebouwen gaat. Het paleis heeft een totale oppervlakte 15.000 m² en bestaat uit twee aparte gebouwen: het Palais Vieux (oude paleis) en het Palais Neuf (nieuwe paleis).
Het is het grootste gotische paleis ter wereld. Men raakt niet uitgekeken op het gebouw: overal zie je kleine torentjes, sierlijke raamwerken en bijzondere details.
Nadat de pausen waren vertrokken, bleef het paleis tot de Franse-Revolutie in 1789 eigendom van de Room-katholieke kerk. Kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders verbleven hier wanneer ze op doorreis waren. Sinds de revolutie staan de meeste vertrekken van dit grote gebouw leeg, maar zes prachtige gobelins en de opmerkelijke fresco’s van Matteo Giovanetti getuigen nog van de voormalige glorie. In 1906 heeft de gemeente Avignon het leegstaande paleis in eigendom genomen.
Hoe zat dat ook weer met die pausen en Avignon? Die vraag welt in me op wanneer ik voor het machtige gotische Pausenpaleis sta.
Dat wordt lang slenteren door tientallen vertrekken, enkele torens en schatkamers, een binnentuin en een gigantische kapel.
Maar hoe verder we in het paleis wandelen hoe meer we ontgoocheld kijken naar de grote en lege plaatsen. Hier hadden we meer van verwacht.
Waarom zijn deze zalen niet gemeubeld zoals het vroeger was? Waar zijn de vroegere rijkdommen die hier stonden en hingen?
We zien overal moderne kunstwerken. Ik gun de moderne artiesten dat ze tentoonstellingen geven maar in dit historisch gebouw hadden wij het niet verwacht.
Ik geef enkele beelden van de kunst .. en ik moet toch toegeven dat er mooie dingen bij zijn.
In een grote, lege zaal hangt een groot, héél speciaal wandtapijt aan de muur
In een andere zaal staan mooie kasten van vroeger.
Ook in de binnentuin staan kunstwerken opgesteld.
We gaan naar de bovenverdieping. Misschien zien we in deze zalen toch meer van de pausentijd?
We verwachten wat meubilair, schilderijen, pauselijke gewaden enz...
Neen dus, maar wel dit ....
De tegels in Chambre du Pape zijn wel schitterend.
Er woonden maar liefst 7 opeenvolgende pausen in het grootste gotische gebouw ter wereld.
Deze man is de portretten van de pausen aan het bekijken. Misschien denkt hij hetzelfde als wij: 'de pauselijke gezichten lijken allen op elkaar. Het lijkt wel of de kunstenaar maar één model heeft geschilderd met steeds andere kleren aan'.
In de sacristiezaal zijn er gipsstukken. Zij vertegenwoordigen de persoonlijkheden die in het paleis werden verwelkomd.
Ons bezoek aan het paleis zit erop. We verlaten het Palais én Avignon en rijden morgen verder ...
