Valencia en El Cabañal
Valencia is een veelzijdige stad. Alle wijken van de Spaanse stad hebben hun eigen charme en in elke wijk is een bijzonderheid te vinden. Sommige wijken zijn al eeuwen oud, andere zijn hypermodern - sommige zijn gericht op toerisme, andere op cultuur.
Na ons bezoek aan het Valencia vol architecturale hoogstandjes gaan we richting haven en zee.
Een groter contrast is bijna niet denkbaar: de moderne Stad van Kunst en Wetenschappen, naast de wijk El Cabañal. Deze twee verschillende werelden geven goed het grote verschil tussen arm en rijk in de stad weer. El Cabañal is de wijk in Valencia die aan het strand ligt, direct aan zee.
De oorsprong van El Cabañal gaat al terug naar de 13e eeuw. Het was tot 1897 een zelfstandig vissersdorp bij Valencia. De vroegere woonplaats van de vissers is nu een wijk van de stad geworden, maar Cabañal heeft zijn eigen karakter behouden.
Het is net of de tijd hier bleef stilstaan. We zien de authentieke vissershuisjes die ervoor gezorgd hebben dat de wijk in 1993 tot Cultureel Erfgoed uitgeroepen werd. Dit betekent dat de oude vissershuisjes niet mogen gesloopt worden. Ze moeten altijd bewaard blijven omdat ze bijzonder zijn.
Het voelt apart aan om door de straten te dwalen en de vissershuisjes bekijken. We merken meteen dat dit niet de rijkste wijk van Valencia is. De huizen werden weinig onderhouden en er zijn bijna geen moderne winkels en andere faciliteiten te vinden. Het is een wijk waar Valencianen in families bij elkaar wonen, hun dagen op straat slijten en zich met hun eigen zaken bemoeien. Ze zijn wel erg vriendelijk en behulpzaam voor toeristen. Toen wij de weg vroegen ontstond onmiddellijk een aangename Spaanse babbel.
Cabañal was (en is) ook vaak oorzaak van politieke onrust. In 1998 maakte de toenmalige burgemeester een plan om een weg door te trekken vanaf de stad naar de zee én de wijk Cabañal te moderniseren. Hierdoor zouden ruim 1.650 huizen moeten afgebroken worden. Uiteindelijk gingen deze plannen niet door, omdat de oude vissershuisjes van Cabañal tot het Cultureel Erfgoed behoren en niet gesloopt mogen worden.
Een langslepend conflict was geboren en ook nu nog is Cabañal vaak de oorzaak van politieke onrust. De ene partij wil nieuwe ontwikkelingen en een weg doortrekken vanaf de stad naar het strand. De andere partij houdt dit (gesteund door Europa) al jaren tegen, omdat hiervoor een gedeelte van een monumentale wijk gesloopt moet worden. Sommige delen van de wijk zijn daardoor vervallen.
De Moren brachten in vroegere tijden hun liefde voor keramiek naar Valencia. We zien veel gevels van vissershuisjes die bedekt zijn met mozaïeken tegeltjes in allerlei felle kleuren en soorten.
De bewoners van El Cabañal zijn oude vissersfamilies, zigeuners, hippe kunstenaars en Noord-Europese immigranten.
Deze bontgekleurde wijk is in opkomst dankzij de vele nieuwe bedrijfjes zoals restaurants, winkels en ateliers.
Zoals de Valencianen verklaren: onze voorouders gaven niet zoveel om het precieze design en werkten met de materialen die ze hadden. Je vindt er ook vele verschillende patroontjes zoals schaakborden en zigzaggen. Boven een aantal deuren hangen de afbeeldingen van onder andere zeegoden en vissersrituelen.
Het middelpunt van deze wijk met bescheiden huisjes is de Mercado del Cabañal. Het is de levendigste markt van Valencia.
Elke dag ontstaat er op het plein voor de markthal een lichte verkeerschaos, wanneer leveranciers en de inkopers met hun auto’s komen aanrijden. Maar ook in de hal zelf gaat het er hectisch aan toe. Sinds 1958 wordt de markt al in dit gebouw gehouden. Zo lang is het ook al een trefpunt en plek om informatie uit te wisselen, vooral voor ouderen.
Er zijn bijna 200 handelaren die hier hun waar te koop aanbieden: fruit en groenten van de velden rond Valencia, pas geslachte kippen en deels nog levende vissen, slakken voor de paella en nog veel meer. Hier kun je terecht voor allerlei heerlijke verse producten.
Combineer je bezoek aan de wijk El Cabañal met een heerlijke wandeling aan het strand of geniet van een lunch met verse paella in één van de strandtentjes.
Volgend deel : met de fiets door Valencia