Petra en de 'Schat van de Farao'

 

We komen aan het einde van onze wandeling door de Siq. We laten de schaduw van de kloof achter ons en vangen al een glimp op van het meest gefotografeerde en mooiste monument van Petra.

Dát moet dus de El-Khaznak, de schat van de Farao, zijn. Wat hebben we er naar uitgekeken om dit wereldwonder te mogen bezichtigen.

Foto hierboven : genomen, komende vanuit de Siq (kloof).

Foto hieronder : genomen van op het plein. Je ziet de smalle kloof waaruit we gewandeld kwamen en hoe klein we zijn, naast de hoge steile wanden.

We komen op een schitterend plein van zo’n 250 m lengte en 70 m breedte, helemaal ingesloten tussen hoge steile rotswanden.

Dit plein beklemtoont het fascinerende uitzicht op het grafmonument dat 2000 jaar geleden ter ere van koning Areatas IV, koning der Nabateeërs, in de zachtroze zandsteen werd uitgehouwen.

Hier staan we dan voor die prachtige voorgevel van een, met in de rotsen uitgehouwen zuilen en beelden, versierd graf.

De roodachtige voorgevel van de monumentale graftombe van al-Khazneh, de zogeheten Schat van de Farao is zo’n 40 meter hoog en heeft imposante zuilen, nissen en pilaren. Er werd altijd gedacht dat het diende als tempel, maar onderzoek heeft uitgewezen dat het een koninklijk graf is.

Het Khazneh Faraun (Farao’s schat) graf dankt zijn naam aan de bedoeïenen: bij hen bestond de sage dat in Khazneh een geheimzinnige schat lag.

(Aangezien mijn fototoestel van toen (2000), de mooie kleuren niet kon weergeven, gebruik ik af en toe beelden genomen via google).

Dit natuurlijke schouwspel, gecombineerd met het werkmanschap van de mens, wekt bij ons een emotie op. Volgens archeologen moet deze rotswand de mooiste in absolute zin zijn, een mijlpaal in de Nabateese cultuur.

Met de eerste stralen van de dageraad glanst deze ijzerhoudende zandsteen met zacht-roodachtig licht. De naam van dit monument, Al-Khazneh of 'Huis van de schat van de farao', wijst naar een traditie. Die zegt dat de farao hier, op de één of andere hoge plek, goud zou verborgen hebben. Maar de huidige bevolking noemt het monument, el-Jarra, wat Urn betekent.

De graftombe is 43 m hoog en 28 m breed. Op zes korinthische zuilen, die versierd zijn met standbeelden, rust een fronton waarover een tweede verdieping met eveneens zes zuilen is aangebracht. Deze zuilen vormen de omkadering van bouwelementen die uit de rotswand zijn gehouwen. Het middelste bouwelement met het dakpaviljoen is bijzonder mooi.

Boven het dak torent een kapiteel uit, waarop een stenen urne staat die zowat 3 5m hoog is. De bedoeïenen hoopten dat deze urne de ‘schat van de Farao’ bevatte.

In het onderste gedeelte vormt een dubbele zuilenrij de grens met de voorhal, die volledig in de rotsmassa is uitgehouwen. Er zijn haut-reliëfs in de ruimten tussen de twee buitenste zuilen aan de rechter- en linkerzijde van de voorgevel. De haut-reliëfs stellen elk een mannenfiguur naast een paard voor, en het geheel steunt op een basement. Men veronderstelt dat het hier om de Dioscuren gaat in hun functie de zielen van de overledenen te vergezellen.

Via een poort heeft men toegang tot een centrale kamer. Deze kamer heeft stellig het graf van één of andere Nabateese of Romeinse persoonlijkheid gehuisvest. Vergeleken met de pracht en praal van de gevels is de binnenzijde van de schatkamer teleurstellend. We zien een lege ruimte met nissen, waarin ooit de sarcofagen stonden.

Het bovenste gedeelte is onderverdeeld in twee secties, die in het midden een tholos omsluiten, een soort van cilindervormig tempeltje met smalle zuilen, die een peristyle(dak) met kegelvorm ondersteunen. Bovenop dit dak staat de bekende urn.

In het midden van de tholos verschijnt een godin met de hoorn des overvloeds in haar linkerarm, en men denkt dat het Isis of Tyche betreft. Aan de zijkanten van de tholos zijn enkele vrouwenfiguren afgebeeld, waarschijnlijk Amazonen, die een hakbijl rondzwaaien boven hun hoofd.

Vanuit een architectonisch oogpunt is dit bouwwerk, dat geheel uit de rots is gehakt, een buitengewoon kunstwerk.

De urn, die de tholos bekroont, in het midden van het bouwwerk, draagt de tekenen van kogelstoten, afgevuurd door de bedoeïen, die op deze manier hoopten de schat bloot te leggen

Hoe vroeger je hier op bezoek komt, hoe beter. Omwille van het invallende zonlicht is het best Al-Khazneh te bezoeken voor 11u ’s morgens of na 15u bezoeken. In het toeristisch seizoen staan hier tegen de vroege voormiddag wel honderden toeristen samen om, met kamelen en ezels voor het monument te poseren :-(

 

We wandelen in volgend deel verder in deze grote site : Petra, de weg van de voorgevels