Aboe Simbel : de tempel van Nefertari
Na ons bezoek aan de zonnetempel (grote tempel van Ramses) wandelen we noordwaarts naar de kleinere tempel.
Ramses was niet alleen een farao die het verdeelde Egyptische Rijk weer tot een machtig geheel smeedde, hij hield ook van imposante bouwwerken.
De twee tempels werden ( in de 13de eeuw v. Chr.) uit de bergwand gehakt in opdracht van Ramses II , om zijn Nubische buren onder de indruk te brengen, en om zichzelf én zijn koningin Nefertari te eren.
De 80-jarige Ramses II liet de kleine tempel van Hathor, godin van de liefde, speciaal bouwen voor zijn jonge en favoriete vrouw Nefertari. Op de tempelwanden werd ze ‘de vorstin der bekoring, de palm der liefde, de teerbeminde gemalin van de koning en de heerseres over noord- en zuid Egypte’ genoemd.
Ramses is officieel 8 maal in het huwelijk getreden. Hij had ontelbare ‘bijvrouwen’ en had zelfs betrekkingen met zijn zuster. De farao verwekte meer dan 106 kinderen gedurende 57 regeringsjaren. Hij zou terecht een plaatsje in het ‘Guinness Book of Records’ gekregen hebben. Hij stierf op 92-jarige leeftijd, iets wat uitzonderlijk was in die tijd.
De voorgevel van de koninginnentempel is 28 m lang, 12 m hoog en 24 m diep in de heuvel. Ook deze tempel is met hulp van UNESCO herbouwd omdat ze anders bij de bouw van de dammen onder water kwam te staan.
Dat Ramses deze tempel oprichtte ter ere van Nefertari, zijn lievelingsvrouw, betekent echter niet dat de farao zichzelf heeft weggecijferd. Van de 6 beelden aan de voorgevel zijn er 2 van de koningin en 4 van Ramses II himself. De beelden zijn 10 m hoog. Aan hun voeten staan de beelden van hun kinderen.
Nefertari is afgebeeld in de gedaante van Hathor. Net als bij de grote tempel van Ramses wordt ook deze beschermd door een fries met cobra’s.
De tempel is veel kleiner en eenvoudiger geconstrueerd dan die van Ramses. Maar bij het binnenkomen zijn we een en al verwondering. De muren staan vol taferelen van de strijdende Farao en zijn vrouw die offers brengt aan Hathor en Mut. Net als bij de grote tempel mocht ook hier niet gefotografeerd of gefilmd worden binnenin. Voor mij zijn de beelden in mijn geheugen geprent, maar om zoveel moois te kunnen delen haalde ik de foto's van het interieur via google.
Er is maar één zaal met zuilen en een portaal, en er zijn maar twee zijkamers.
De bovenstaande reliëfs op de wanden stellen Ramses II voor die de vijand achtervolgt.
De zuilenzaal bevat tweemaal drie vierkante zuilen die met Hathorkoppen versierd zijn.
De reliëfs en de tekeningen zijn ook goed bewaard gebleven.
Nefertari wordt gekroond door Hathor (links) en Isis (rechts)
Foto links: Ramses verslaat de vijanden. Foto rechts : Ramses (rechts op foto) offert aan Re-Harakhte.
Via een langwerpige voorhal bereikt men 'het Allerheiligste', waar een vereerd beeld van Hathor staat. Hoewel enigszins verweerd, is het grote reliëf in het ‘allerheiligste’ nog net te herkennen : de vernielde koegodin Hathor-Nefertari neemt een beeldje van Ramses II onder haar hoede.
Iedere avond vindt er een sound & light show plaats, die door middel van driedimensionale afbeeldingen en spectaculaire lichteffecten de geschiedenis van de tempel en zijn transport in acht talen weer tot leven wekt.
Op het afgesproken uur en na het fluitsignaal van Ata gaan we samen naar de bus.
We rijden door de woestijn, de lange weg terug naar Aswan, naar de boot.
Halverwege de reis was in de woestijn een fata morgana te zien; het leek of er verderop een enorm meer in de woestijn lag maar het was een optische illusie als gevolg van de luchttemperatuur boven het zand.
We varen weg uit Aswan - noordwaarts richting Luxor – dáár waar onze cruise startte.
De rest van de namiddag is lekker relaxen op het dek; tijd voor een boek, genieten van de zonnestralen, nog een laatste blik over de oevers van de brede Nijl, met zijn eilandjes, in Aswan.
Het wordt avond ..
De boten meren aan in Kom Ombo. In de verte zien we de tempel die we een paar dagen geleden bezochten. Hier blijven we, die nacht varen we niet verder.
Aan de westelijke oever van de Nijl gaat de zon onder.
En wij maken we ons klaar voor een receptie en een “galadiner”. Echte galakledij is er niet veel te zien.
De ‘staande’ receptie bestaat uit glaasje en enkele hapjes.
Bij het binnenkomen in het restaurant zien we dat de Egyptenaren hun best deden om wat sfeer te brengen. Er branden kaarsen en de tafels zijn versierd.
Dit is het menu van de avond.
Er is deze avond geen buffet maar wij worden aan tafel bediend.
We hadden al enkele keren, op de boot, een fles wijn besteld maar de Egyptische wijn is niet echt de lekkerste. De rode wijn valt nog mee, de rosé is iets minder maar de witte valt echt niet in onze smaak!
De maaltijd is uitgebreid en we hebben méér dan genoeg gegeten. De jongens hebben hun best gedaan om dit galadiner te organiseren.
Bij het binnenkomen in de kajuit staat een nieuw fantasiestukje klaar.
Het was een lange dag. Ik ben moe maar geraak niet onmiddellijk in slaap. Het kost wat moeite om al die indrukken te verwerken.
Volgend deel: De sluis van Esna
De meeste zijn eigen foto's en enkele komen via http://www.egypte-info-site.nl